Het is eind oktober 2015 en rond de lunchtijd op het werk. Ik heb zoals altijd mijn eigen eten mee. Zoals gewoonlijk krijg ik bizar veel vragen van mijn collega’s over wat ik aan het eten ben, zoals: wat het precies is en of ik het zelf gekookt heb. Na een aantal vingers in mijn Tupperware bakje en vele wenkbrauwbewegingen, gepaard met opmerkingen over hoe veel beter brood is en hoe knap het is dat ik kan koken, zegt een van mijn collega’s dat zij gisteren pepernoten heeft gekocht. “Nu al?!” hoor ik iets verderop. “Wat een waanzin!”.
Benauwd
Bij het woord pepernoten krijg ik het al benauwd, want ik weet meteen wat er gaat komen. En inderdaad, nog geen 5 minuten later hoor ik: “Eurley, wat vind jij nou van zwarte piet?” En: “Ja Eurley, hoe vind jij dit allemaal?”. Oef, wat moet ik nou zeggen, en al helemaal tegen iemand die al in oktober pepernoten koopt? Zou ik bijval krijgen van mijn collega die het waanzin vond om pepernoten in oktober te kopen? De rest van de tafel wacht op een antwoord: Eurley, think fast… Het ongemakkelijke gevoel dat ik bij deze vragen kreeg, deed me denken aan een gesprek niet lang daarvoor. Hoe had ik toen gereageerd?
Een andere collega had toen opgemerkt dat hij het heel erg bewonderingswaardig vond dat ik een goede baan had. Ook verbaasde het hem dat ik helemaal niet overkwam zoals andere Antillianen die hij ooit een keer gezien had tijdens zomercarnaval in Rotterdam. Ik weet het niet meer. Wel weet ik nog hoe ik die ene keer reageerde toen ik net niet uit mijn plaat ging. Ik stelde mezelf voor bij een vergadering waar ik de eerste aanwezige was. Het moest volgens mijn collega’s namelijk aan mijn naam liggen dat ik vroeg was: “Dat kan echt niet anders”. Ja, ik had het gevoel gewoon weggelachen, op dat moment wist ik me geen andere houding te geven. Daarnaast was deze situatie voor mij minder pijnlijk dan een eerder voorval. Toen bleek dat ik een klant in mijn portefeuille had gekregen, niet omdat ik mijn werk zo goed deed, maar omdat degene die beslissingen nam bij de klant een blonde dame van middelbare leeftijd was, die wel van een “exotische ervaring” hield.
Soortgelijke situatie
Ik kan uren doorgaan. Maar daar hebben we de tijd en ruimte niet voor. Wellicht heb je niet hetzelfde meegemaakt, maar ben je weleens in een soortgelijke situatie terecht gekomen. Hoe ga je met zo’n situatie om? Hoe ga je om met jouw collega’s? Of beter gezegd: hoe ga jij om met de manier waarop jouw collega’s met jou omgaan?
Vaak is het pure onwetendheid of soms zelfs een beetje angst van jouw collega’s waardoor dergelijke vragen, opmerkingen en grapjes naar voren komen. Boos worden of een defensieve reactie aannemen zal je niet helpen om jouw standpunt duidelijk te maken. Stil blijven of het gewoon accepteren zal je op de lange termijn breken.
Hier volgen een aantal tips:
1. Weet waar je werkt!
Naast mijn dagelijkse werkzaamheden als Recruiter, help ik professionals bij het solliciteren door bijvoorbeeld hun cv’s te bekijken en onderzoek te doen naar de organisaties waarin zij geïnteresseerd zijn. Eén van mijn tips is altijd: zoek een bedrijf dat bij je past. In vele gevallen is dit voor professionals met een niet-Nederlandse achtergrond een multinational of een andere grote organisatie die in meerdere landen actief is. Omdat bij deze bedrijven vaak mensen werken uit verschillende landen en culturen. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Wat als je keer op keer bent afgewezen, echt een baan nodig hebt en juist die kleine, Nederlandse organisatie jou een kans wil bieden?
2. Laat weten wie je bent, stel je voor!
Een eerste indruk zegt heel veel. Dus ben je net nieuw binnen een organisatie, wees niet afwachtend. Stap op mensen af en laat ze weten wie je bent en waar je voor staat. Een kort gesprek bij het kopieerapparaat kan ijs doen breken. En zelfs als het niet klikt weet je in ieder geval waar je aan toe bent. Daarnaast is bekendheid binnen een organisatie goed voor je carrière.
3. Wees eerlijk en wees jezelf!
Mocht je in een situatie komen waarbij je twijfelt of jouw mening ter harte genomen zal worden, wees alsnog eerlijk. Zeg het bijvoorbeeld gewoon als je iets niet grappig vindt en geef het aan wanneer je een bepaald onderwerp liever niet bespreekt. Laat je ook horen als je denkt dat beslissingen onterecht zijn of opmerkingen een negatieve lading hebben en attendeer de juiste mensen hierop.
De meeste van ons zijn vaker op werk dan dat we tijd doorbrengen met familie en vrienden. Werk is meestal de manier om onze rekeningen te betalen, bepaalde doelen te bereiken en ons te ontwikkelen. Een prettige werkomgeving is dan ook meer dan welkom. Collega’s spelen hierbij een grote rol. Leer elkaar kennen en wees jezelf, wellicht kan jouw collega wat van jou leren en andersom.
Recente reacties