• (+31) 85 792 0492
  • info@interamb.com

Almere heeft ‘Surinaamse Obama’ als burgemeester

Bron: AD.nl

Een verre nazaat van Surinaamse slaven. En een enthousiaste Leidse corpsbal. Met zijn aanstelling morgen in Almere wordt Franc Weerwind (50 jaar) 's lands eerste zwarte burgemeester van een grote stad. ,,Natuurlijk is het een doorbraak.''

Voor sommigen doet het er niet toe. Niks. Helemaal niks. Zo herhaalt lokaal politicus Jan Lems (fractievoorzitter D66 Almere) een paar keer dat de kleur van de nieuwe burgemeester 'van generlei belang' is geweest. ,,Van de dertien sollicitanten waren er zes benoembaar. En Franc is het geworden omdat hij de beste was. That's it.''

Maar anderen. Die staan te jubelen. ,,Zo tróts,'' gloeit Madsy Mossel-Breeveld (voorzitter van de lokale Surinaamse Senioren Vereniging) over de benoeming van de zoon van ouders die in de jaren '50 vanuit Paramaribo naar IJmuiden voeren. ,,Geweldig voor de Surinaamse gemeenschap.'' Roy Ho Ten Soeng, de eerste allochtone burgemeester, noemt het zelfs 'historisch'. ,,Natúúrlijk is het een doorbraak.''

Obama van Velsen
Ho Ten Soeng was het, die Franc Weerwind bij een eerdere aanstelling in Noord-Holland al tot 'Obama van Velsen' uitriep. Het blijkt een kleverig etiket, want ook de Almeerse Mossel heeft het over de 'Obama van Almere'. De link met de meest fameuze politicus ter wereld zit 'm er volgens Ho Ten Soeng niet alleen in 'dat Weerwind iets doet wat eerder onbereikbaar voor allochtonen leek'.

Het zit 'm ook in het atletische profiel (Weerwind was vroeger een goede amateur-kickbokser, vertelt broer John). De rijzige gestalte. Het makkelijke praten. ,,De Leidse bek,'' noemt jaarclubgenoot/huisgenoot Alexander Bolomey dat. Maar volgens broer John had Franc het al als tiener. ,,We werkten toen met veel jongens als ober in het brugrestaurant bij de A4. Als ons iets niet beviel aan het management, schoven we altijd Franc naar voren. Die kon het altijd wat netter verwoorden dan de rest.''

Discriminatie
Geboren in Amsterdam groeit Franc Weerwind in het door en door witte Nieuw-Vennep op. Volgens John zijn ze 'het tweede Surinaamse gezin'. ,,Toch waren we geen bezienswaardigheid. Mensen kenden ons al van jongs af aan. Op het voetbalveld, ja, daar werd wel eens gescholden. ,,Schop die zwarte.'' Maar discriminatie, daar kwamen we pas later mee in aanraking. Werden we niet toegelaten in een disco. Dat was hard.''

Thuis werd er niet op hun afkomst gehamerd. Vader (hoofdverpleegkundige) en moeder (lerares Nederlands) benadrukten dat 'ze gewoon hun best moesten doen'. ,,Natuurlijk ging het wel eens over Suriname, maar het voerde niet de boventoon. We hebben nooit het idee gekregen dat we anders waren dan de rest. We kregen een Nederlandse opvoeding.''

Franc Weerwinds cv verschilt ook in niks van witte notabelen met dezelfde ambities. Bestuurskunde in Leiden. Lid van een politieke partij: D66. Getrouwd met de oer-Hollandse Ilse Overzier uit IJmuiden. Een zoon en dochtertje inmiddels. Gestaag opgeklommen vanuit een functie als adjunct-gemeentesecretaris.

Old-boys-network
Hij werd zelfs, net als zo veel andere 'boys' in het old-boys-network, in Leiden lid van een studentenvereniging. De beroemdste van allemaal nog wel: Minerva. In precies het jaar – in 1987 – dat ook kroonprins Willem-Alexander daar arriveerde. Weerwind was er 'een van de weinige gekleurde jongens' volgens jaarclubgenoot/vriend Joost Quant, maar dat was een 'totaal non-issue'. ,,We hebben het er überhaupt nooit over gehad.''

Het lidmaatschap was geen toevalligheid. Volgens Ho Ten Soeng is Weerwind zich er altijd van bewust van geweest dat het 'niet alleen papieren zijn' die een carrière maken. ,,Dat is iets wat ik allochtone jongeren altijd probeer bij te brengen: het gaat ook om je netwerk. Je talent om te kunnen lobbyen.''

De interesse voor zijn donkere familiegeschiedenis – Weerwind is een bekende slavennaam – kwam volgens broer John pas later. Franc werd op verzoek van Ho Ten Soeng bijvoorbeeld bestuurslid van de Stichting Vriendschapsbanden Nederland-Suriname. En later voorzitter van het Nationaal Instituut Nederlands Slavernijverleden en Erfenis (NiNsee). In die tijd pleitte hij voor meer aandacht voor die pijnlijke historie. Het voorzitterschap heeft hij inmiddels neergelegd.

Niemand – ook niet binnen NiNsee – gaat ervan uit dat hij als burgemeester met zo'n onderwerp op de trom zal roffelen. Bestuurslid Marian Markelo: ,,Hij is nooit van het confrontatie zoeken geweest.'' Jerry Afriyie, die deel uitmaakt van een jongere, activistische stroming, noemt Weerwind 'iemand die een balans zoekt tussen het establishment en de emoties van de zwarte gemeenschap'.

Boven de partijen
Afriyie verwacht van Weerwind 'ook helemaal geen acties' tegen bijvoorbeeld die ene steen des aanstoots, Zwarte Piet. ,, Ik ben de activist. Hij is de burgemeester. Hij heeft een andere rol.'' Madsy Mossel (Surinaamse Senioren Vereniging): ,,Ik zeg tegen alle mensen hier: hij zal burgemeester moeten zijn voor alle inwoners van Almere. Niet alleen voor de Surinamers.''

Zo zal er, zegt D66-fractievoorzitter Lems, evenmin 'spanning' ontstaan tussen hem en de grote PVV-fractie in Almere. ,,In Den Haag kruisen D66-leider Pechtold en PVV-leider Wilders vaak de degens, zeker, maar hier moet Franc Weerwind boven de partijen staan. Dat kan hij.''

Weerwind werd unaniem voorgedragen door de vertrouwenscommissie onder voorzitterschap van de PVV. D66'er Lems: ,,De PVV zal hem uittesten. Maar het vertrouwen is er.''