Het is algemeen bekend: De Surinaamse cultuur is aanwezig. De Surinaamse vrouw zorgt voor de kinderen, zorgt ervoor dat het huishouden draait, is enorm gastvrij, staat voor iedereen klaar en is ook nog eens ambitieus. Ja dat klopt, de Surinaamse vrouw weet wel hoe ze alle ballen in de lucht moet houden. Nu zeg ik niet dat alleen Surinaamse vrouwen sterk zijn hoor, begrijp me niet verkeerd. Er zijn genoeg vrouwen die dit ook doen en niet van Surinaamse komaf zijn. Maar met vooral mijn moeder, en ook mijn tantes als grote voorbeelden is het moeilijk te ontkennen; De Surinaamse cultuur legt een sterke basis voor de wilskracht van de Surinaamse vrouw.
Het begin
Het begint, voor mij, bij mijn oma. Deze prachtige vrouw heeft ons helaas veel te vroeg verlaten. Dat neemt echter niet weg dat haar voetsporen nog in elk van haar kinderen, klein -en achterkleinkinderen gegrafeerd zijn. Deze sterke vrouw heeft samen met mijn lieve opa, die ons inmiddels ook al heeft verlaten, een prachtig gezin op de wereld gezet bestaande uit vier vrouwen en vijf mannen, mijn moeder, ooms en tantes. Mijn moeder is de oudste uit het gezin. Mijn oma en opa waren al jong samen en zijn tot hun laatste dagen nooit van elkaars zijde geweken. Mijn opa was al vroeg meubelmaker en kon de mooiste creaties uit hout snijden, en mijn oma was een ‘stay at home mom’ zoals we dat tegenwoordig noemen. Oma zorgde dat de kinderen thuis niets te kort kwamen, maar haar mamataken hielden niet bij de deur op. Zelfs ver buiten de deur was haar liefde voor andere kinderen, en de mensen om haar heen duidelijk merkbaar. En dit is voor de meeste Surinaamse oma’s, opa’s, papa’s en mama’s herkenbaar.
Ze stond voor iedereen klaar, niets was haar te gek en niets was haar te veel. Vele kinderen zijn door haar grootgebracht, simpelweg omdat kinderen daar gewoon niet meer weg wilden. ‘Ons huis is het huis van iedereen, en iedereen is welkom.’ Familie, vrienden en buren kwamen dagelijks langs een babbeltje doen om Opa Batra en Oma Salafoe gedag te zeggen. Een bordje eten, en een warm onthaal, stonden bij voorbaat al klaar. En voor de kinderen was het een groot speelparadijs; ze hadden elkaar. Het zorgen voor elkaar en anderen is iets wat bij ons centraal staat in ons gezin. En dat maakt onze familie hecht. Zelfs al zijn de families tussen Nederland en Suriname verdeeld. Van de duizenden kilometers afstand is helemaal niets te merken.
Waar het allemaal om draait ā
En ook nu zijn deze normen en waarden goed zichtbaar. Ik ben zonder vader opgegroeid, maar mijn zusters en ik kwamen als kind niets te kort. Mijn moeder was alleenstaand met vijf kinderen en had twee banen om de rekeningen te betalen en zorgde ervoor dat wij als kinderen niets tekort kwamen. Ja, alle verjaardagen werden gevierd, met Sinterklaas kregen wij een cadeautje in ons schoentje en ook met kerst stond de kerstboom vol verassingen. Als ik nu terugkijk dan denk ik: ‘Goh, hoe deed mijn moeder dat toch? ‘Alleenstaande moeder, twee banen, ze volgde opleidingen, zorgde ervoor dat wij niets te kort kwamen, we gingen naar pretparken en ze was altijd vrolijk, op de momenten dat we haar boos hadden gemaakt na dan. Want ook mijn moeder heeft, net als haar moeder, het Surinaamse temperament. Met één boze blik kon ze hele gesprekken voeren! En dit ‘Surinaamse temperament’ is iets waar we geen grappen mee moeten maken. Nee, door dit Surinaamse temperament zijn wij Surinaamse vrouwen vechters.
Waar een wil is…
Er bij de pakken neer zitten? Nee hoor, niet hier! We zoeken een oplossing want waar een wil is, is een weg. Als mijn oma het kan, en mijn moeder, en al mijn tantes, dan kan ik dat ook! En dat is de motor dat mij motiveert door te blijven gaan als het even niet mee zit. Als ik kijk naar de omstandigheden die mijn voorouders hebben moeten doorstaan om er voor te kunnen zorgen dat ik nu op mijn laptopje zorgeloos mijn teksten kan schrijven en mijn dochtertje zorgeloos met haar neefjes en nichtjes kan spelen, dan ben ik trots dat ik deel uit mag maken van de Surinaamse cultuur waar gezin, liefde, zorgen voor elkaar en doorzetten centraal staan. Natuurlijk zijn dit wel andere tijden, anno 2016 hebben we als vrouwen weer andere uitdagingen voor onze kiezen staan. Het fijne is wel dat ik mij realiseer dat deze mentaliteit overal toe te passen is. Het knopje omzetten en doorzetten, dat is waar het uiteindelijk om draait. Op de momenten dat het mij niet mee zit heb ik mijn moeder, zus, tantes, nichten en vriendinnen als voorbeeld. Sterke vrouwen die doorgaan en niet opgeven.
Deel jouw verhaal
Het kan zijn, om wat voor reden dan ook, dat jij moeite hebt met het zoeken naar een voorbeeldfiguur. Iemand die jou de kracht geeft door te zetten, zodat jij het beste uit jezelf kan halen en door blijft gaan als het even niet meezit. Ook is het fijn met iemand te kunnen praten die oplossingen kan bieden bij knelpunten. Wellicht is een mentor of coach dan een goed idee. Een mentor of coach kan je helpen perspectief te bieden op momenten dat jij deze niet meer ziet. Ik weet dat dit overigens niet alleen voor de Surinaamse cultuur geldt. Er zijn genoeg culturen die draagvlak hebben met de typische Surinaamse normen en waarden. Ik ben daarom ook benieuwd hoe dit bij vrouwen in andere culturen zit. Deel je verhaal met mij en ik zal je verhaal meenemen in mijn columns op Internationaal Ambitieus en op mijn blog. Mocht het zo zijn dat je op zoek bent naar een mentor of coach, ook dan kan je contact met mij opnemen.
Recente reacties