Inderdaad, een paar jaar geleden was ik ook zo een ‘typische vrouw’ die wegzwijmelde bij een romantische Hollywoodfilm. Helemaal als de hoofdrolspelers dan heel voorspelbaar op het einde bij elkaar kwamen en iets zeiden als: “I have been so foolish, please be mine, you complete me!”
Tegenwoordig moet ik hier echt van kokhalzen. Niet omdat het te zoetsappig is of zo – ik vind het zelf heerlijk om te knuffelen en kroelen. Maar omdat ik er gewoonweg niet in geloof dat dit de definitie is van echte, onvoorwaardelijke liefde.
Bewonderen
Het lijkt alsof mensen het woord ‘liefde’ al heel gauw inzetten bij elk gevoel van voldoening dat ze krijgen. Maar iets nodig hebben en ergens van houden zijn toch echt twee verschillende dingen, ook al hebben we vaak anders aangeleerd gekregen. Als je een bloem waardeert, kan je haar schoonheid bewonderen door ernaar te kijken. Door te aanschouwen hoe zij groeit. Maar als je haar plukt, wordt ze vergankelijk. Dat is tijdelijk. En tijd is een beperking, een voorwaarde.
Wees de mijne
Hetzelfde geldt voor een relatie met iemand anders. Het is zo belangrijk om je autonomie te bewaken en je niet aan te passen aan iemand anders. Wat overigens niet betekent dat er geen rekening gehouden mag worden met elkaar. Maar wel dat je niet elkaars bezit bent, zelfs niet als je een relatie aangaat. Tenzij dat het hetgeen is wat je met elkaar afgesproken hebt, dan bemoei ik natuurlijk niet. Maar als Javier mijn eigendom is, wie is hij dan nog? En andersom geldt uiteraard dezelfde vraag…
Afhankelijk
Als ik afhankelijk ben van mijn partner voor mijn geluk, rust er toch best een zware last op zijn of haar schouders. Daarnaast geef ik een hoop van mijn kracht weg door de verantwoordelijkheid voor mijn welzijn in de handen van iemand anders te leggen. Dus voor zoveel mogelijk dingen, zowel wat betreft de traditioneel mannelijke en gangbare vrouwelijke aspecten, behoud ik mijn onafhankelijkheid.
Jij maakt me compleet
Hoe romantisch het ook kan klinken door tegen een ander te zeggen “jij maakt me compleet”, zeg je eigenlijk tegen jezelf: “Ik ben kapot, gebroken” ofwel: “Er is iets mis met mij en iemand anders moet dat maar oplossen”. Dat zie je ook als getrouwde stellen hun partner voorstellen als ‘hun wederhelft’. Wat nou als je zelf al gewoon een heel volwaardig persoon bent? En je ontmoet een ander volwaardig persoon waarmee je samen het leven kunt ervaren! Dat geldt zowel voor vriendschappelijke relaties, liefdesrelaties en business connecties. Als volwaardig persoon ben je in elke relatie een stuk waardevoller!
āSamen zelf doen
Verder houden we het in balans door heldere communicatie en werken we nog steeds vooral aan onze eigen persoonlijke (spirituele) groei. Het voelt veel fijner als ik zelf tot inzichten ben gekomen dan dat ik ze opgedrongen krijg door iemand anders. We zijn dus verantwoordelijk voor onszelf, maar kunnen elkaar wel helpen door er voor elkaar te zijn met een luisterend oor en op het juiste moment verdiepingsvragen te stellen zodat we bewust worden. Dat is overigens ook de manier waarop we alles doen, ook in contact met anderen.
Onvoorwaardelijke liefde
Dus, wat is nou écht onvoorwaardelijke liefde? Het is dat gevoel van acceptatie. Dat alles goed is zoals het is. Zonder er een oordeel aan te geven. En al helemaal niet aan jezelf. Liefde zonder voorwaarden. Dat je tegen een ander, maar ook tegen jezelf kunt zeggen: “Ik ben zelf verantwoordelijk voor mijn geluk, en geen enkele omstandigheid brengt mij van mijn stuk. Want ik houd van mezelf in alle volledigheid. En daardoor ook van het leven. Want ik bén leven. Ik ben liefde. Ik ben compleet.
Recente reacties