In september 2016 ging het tweede seizoen van Speaker's Night van start. Mij is toen de rol van crowdmanager toebedeeld. Tijdens dit evenement sta ik dan op het podium om het publiek te entertainen. Het seizoen is alweer bijna voorbij. Ik blik terug op een goed seizoen en kan eigenlijk niet geloven dat ik dit gedaan heb!
Als kind was ik altijd een verlegen meisje. Als ik terug in de tijd zou kunnen gaan en mijn jongere zelf zou vertellen wat ik nu allemaal doe, zou zij het niet geloven. Ik droomde er als kind altijd al van om te acteren en op te treden, maar ik zag dit nooit gebeuren omdat ik zo verlegen en bang was. Het zag er ook niet naar uit dat ik mij over die angsten heen zou kunnen zetten.
Staat van zijn
Grappig dat ik het als volwassene wel doe. Of ik het eng vind? Ja, absoluut. Dat verlegen meisje zit nog wel degelijk in me. Ik heb alleen gemerkt dat op het podium staan mij een enorme kick geeft, al is het alleen maar dat ik mij over die angst heen heb kunnen zetten en er toch ben gaan staan. Wat me vervolgens dan een extra kick geeft, is wat er gebeurt als ik mezelf laat gaan.
Wanneer ik optreed, kom ik in een volledige staat van zijn. Ik ben dan volledig in het moment en denk niet aan de afwas die thuis nog op me zit te wachten, om maar een voorbeeld te noemen. Het is in het begin ook eng maar ik kom al snel volledig in mijn element. Niet voor niets noem ik dat de beste versie van mezelf. En het kind in mij voelt zich dankbaar dat ik dit doe.
Net autorijden
Ik vergelijk op het podium staan met autorijden; of je gaat, of je gaat niet. Je doet het, of je doet het niet. Er is geen tussenweg. Wanneer je in het verkeer rijdt, dien je te rijden en niet zomaar op de rem te staan. Op het podium staan is voor mij hetzelfde. Ook al vind ik het eng, ik sta er op zo een moment en ik moet dan door. Angst telt dan niet, het is alleen maar doen wat de bedoeling is.
Door dit te doen, heb ik natuurlijk ook meer over mezelf geleerd. Ik heb ingezien dat ik het wel kan, het in me heb en me ook over mijn angsten heen kan zetten om het te doen.
Angst als raadgever
Wij mensen zijn geneigd om in onze comfortzone te blijven. Maar door dit te schrijven, realiseer ik me weer dat je juist meer over jezelf leert als je je angsten onder ogen komt. Laatst hoorde ik iemand zeggen: “Angst is goed, want dat betekent dat het je wat kan schelen”. Angst kan dus een teken zijn dat je in de goede richting bent.
Tegenwoordig laat ik me wat meer leiden door passie dan angst omdat ik heb ervaren hoe ongelukkig ik word als ik angst in de weg laat zitten van mijn dromen. Mijn passie is groter dan mijn angst. Dit komt doordat ik van het alternatief geleerd heb. Ik voel pijn en verdriet als ik het niet doe. Tegenwoordig denk ik: “Leuk dat je bang bent, maar je gaat het toch doen”.
Klik op de afbeelding voor meer foto's of bekijk de Facebookpagina van Speaker's Night om alle foto's te zien!
Actie
Het is leuk om je zoiets te realiseren, maar bedenk daarbij wel dat je uiteindelijk toch echt op actie zult over moeten gaan. Alleen dan leer je. En vergis je niet; het is niet alsof ik alle wijsheid in pacht heb hoor. Er zijn jaren overheen gegaan voordat ik überhaupt op dit punt terecht kwam. Ik heb ook een heleboel moeten leren en ik leer nog steeds! Zolang je leeft, ben je niet uitgeleerd.
Het is mij een waar genoegen om mijn reis op dit platform te delen…:)
Recente reacties