September 2002, daar zat ik dan, tegenover mijn teamleider. ‘Luz, we vinden dit magazijnwerk gevaarlijk voor je worden. Ga lekker naar huis en geniet van je welverdiende vervroegde zwangerschapsverlof’.
Ik was 19 jaar, had het middelbaar onderwijs niet afgemaakt en ik was zwanger. Ik had geen idee wie ik was en wat ik wilde. Ik zat in een ongezonde relatie waarin ik fysiek, emotioneel en geestelijk mishandeld werd. Van hem hoefde ik niets te verwachten. Wat moest het toch met mijn toekomst? Wat kon ik een kind bieden? Mijn leven had een andere wending gekregen… wat nu?
De bijstand in
Wisten jullie dat vandaag de dag bijna 400.000 kinderen in Nederland opgevoed worden door een bijstandsmoeder? Het zijn meer alleenstaanden dan ooit tevoren.
In de afgelopen week heb ik het genoegen gehad met een aantal van deze moeders te praten. Wat me vooral opviel, is dat ze allemaal te kampen hebben met soortgelijke omstandigheden, ervaringen en gedachtes. Hun zelfbeeld is laag, focus is op hun problemen en ze zitten financieel aan de grond. Ze waren letterlijk moe! Moe van het piekeren, moe van de financiële onzekerheid en moe van hun emotionele staat. En ik… ik begreep ze volledig.
Bevrijding begint met vergeving
2005 was een bijzonder jaar voor mij. Het was het jaar dat ik in aanraking kwam met God. In een pinkstergemeente kwam ik tot het geloof en liet ik mij dopen. Ik leerde veel over Christus en door mijn Bijbel te lezen ook over vergeving. Ik ontdekte dat vergeving bij jezelf begint. Dat spijt, wrok, bitterheid, woede en zelfveroordeling niet leiden tot de oplossing. Door met liefde naar mezelf te kijken en van mezelf te houden kon ik mezelf vergeven. Zo ook de mensen die mij pijn hadden gedaan. Wat was dat bevrijdend zeg!
Door zelfkennis naar je ware identiteit
Door mezelf vrij te maken van dodelijke emoties kon ik me richten op wie ik werkelijk ben. Wat ik wil en waar ik goed in ben. Ik ging geloven dat ik gemaakt ben voor grootse dingen. Dat ik gemaakt ben voor succes. Dat ik geboren ben met een doel en een bestemming. Dat hierin geen plek is voor twijfel, angst, onzekerheid en verdriet. Eén ding wist ik zeker; dat ik uit een onmogelijke relatie en financiële situatie zou komen. Dat geluk en een goede toekomst voor mij en mijn dochter weggelegd is.
Zo gezegd zo gedaan
Door mijn mentale status te veranderen is het balletje gaan rollen. In een raptempo deed ik een thuisopleiding en gelijk erna had ik een baan. Er ontstond een verbetering in mijn financiële situatie en ik besloot door te pakken en verder te leren. Opleiding ná opleiding rondde ik af. Ik werkte hard en maakte promotie ná promotie.
I believed, I came, I conquered
Nu anno 2016 kijk ik terug naar mijn leven vol dankbaarheid. Wat ben ik toch blij dat ik besloten heb mezelf te hervinden, met negativiteit af te handelen en alleen maar positieve gedachten toe te laten. Gedachten van leven en gedachten van hoop. Het is zeker niet gemakkelijk geweest. Het was een weg met veel bergen en dalen maar het was het zeker waard. Ik ben vandaag de dag de vrouw die ik ben door de keuze het proces in te stappen en het uit te wandelen.
Recente reacties