Begeleiders van hangjongeren krijgen een training. Hun baas wil dat graag. De eerste keer ontmoeten we elkaar in een grote gymzaal. Zeven jonge mannen en ik. De akoestiek is heel slecht en ze zitten een heel eind bij mij vandaan. Een heeft zijn pet achterstevoren op, de ander zit op een stoel met de rugleuning voor zich. Een ander heeft drie gouden kettingen om en in elk oor een grote ring. De moed zakt me een beetje in de schoenen want de weerstand spat er van af. Ik haal diep adem, kijk het rijtje langs en vestig mijn blik op de enige zwarte jongeman. “Geloof jij dat ik jou op dezelfde manier zal behandelen als de anderen?”.
De anderen halen hoorbaar hun adem in en dan kun je een speld horen vallen. De zwarte jongeman kijkt mij aan. Onze ogen boren zich als het ware in elkaar. Er lijkt niets anders meer te zijn. “Ja”, zegt hij, “ja, want je hebt geen oordeel over mij.” Na enkele ogenblikken, “Denk ik.” De spanning breekt en tot mijn blijdschap is de weerstand verdwenen. We kunnen alles in elkaars ogen lezen en in de non-verbale communicatie. Maar dat kan alleen als we er de tijd voor nemen. Die tijd nemen begint eigenlijk bij jezelf.
Vooroordelen
Wat denk ik eigenlijk van zwarten/homo’s/Syriërs/vrouwen/vluchtelingen/etc.? Hoe voel ik mij daarbij? Heb ik vooroordelen? Waar komen die vandaan? Zijn die eigenlijk van anderen of denk ik er echt zelf ook zo over? Waar voed ik mijn denken eigenlijk mee – wat lees ik, waar kijk ik naar? Alles wat vreemd is, kan bedreigend zijn. Biologisch/evolutionair is dat een feit. Onze cultuur legt ons op dat we niks of niemand als vreemd mogen ervaren. Dus maken we snel een oordeel. Vanuit dat oordeel lijken we alles te mogen vinden en zeggen. Maar er is een andere weg.
Nieuwsgierig
Als iets of iemand vreemd is, kunnen we ook een biologische eigenschap inzetten. Namelijk onze wezenlijke nieuwsgierigheid. Wat ervaar ik als vreemd? Wat doet dat met mij? Hoe voel ik mij daarbij en heb ik wat nodig? Welke vragen heb ik? Wat wil ik onderzoeken? Meer bewustzijn over jezelf is meer bewustzijn over mje oordelen. Op basis van die oordelen handel je. En je wordt afgerekend op je handelen. Jij bent verantwoordelijk voor jouw denken, jouw voelen en jouw handelen. Het is wel zo handig om die op één lijn te hebben.
Tips?
Ga naar mijn site of zie het boek 'Van kramp naar kracht – Model voor Persoonlijke Autonomie'.
Recente reacties