In de zomer van 2006 heb ik een droom gehad die ik tot vandaag met me mee draag. Het was zo duidelijk dat ik eraan terugdenk alsof het een herinnering is aan een gebeurtenis in mijn leven en niet een droom.
Toen ik in mijn droom uit huis ging was alles om mij heen grijs, er was nergens kleur te bekennen. De mensen keken verslagen en liepen als zombies over straat. Ik wilde weten wat er was gebeurd dus sprak ik de buurman aan met de vraag of hij wist wat er gaande was. De buurman zei dat hij niet wist waar ik het over had. Toen ik een tweede persoon vroeg om mij in te lichten over de situatie zei ook die hetzelfde. Zo kwam ik erachter dat de mensen zelf niet door hadden dat zij in een kleurloze wereld leefden. Volgens hen was er niets mis met hen, zij vonden juist dat ik er anders uit zag omdat ik kleur had.
Ik vertrok van daar en ging richting het winkelcentrum waar het voor mij pas echt duidelijk werd hoe slecht de mensen eraan toe waren. Het werd mij duidelijk dat er niet alleen kleur ontbrak in deze versie van de wereld maar ook in iets veel groters, namelijk het leven. Terwijl ik daaraan dacht, stapte iemand op mij af en legde zijn rechterhand op mijn schouder. Hij keek mij strak aan en zei: “Zolang jij er niets aan doet, zullen al deze mensen kleurloos door het leven gaan, maar als je jouw mond opent en spreekt zal het leven in hen terugkeren.” Bij het horen van die woorden werd ik wakker.
Begin te kleuren
Een dag vooraf aan deze droom had ik iets meegemaakt waardoor ik mezelf in twijfel stelde en me afvroeg of er wel mensen zaten te wachten op wat ik te zeggen had. Naar mijn gevoel had ik nog niets bijzonders bereikt of gedaan waar ik naar kon verwijzen als mensen mij zouden vragen wat mij kwalificeert om te doen wat ik doe. Het enige wat ik wist, is dat ik gepassioneerd was om mensen te helpen doorbreken in het leven. Ik wist dat passie alleen niet genoeg was. Nu weet ik dat het de beslissing om te handelen is die jou kwalificeert. Het lef om uit jouw comfortzone te stappen en het gewoon te gaan doen. De gewilligheid om te leren en te blijven groeien. Niemand zit te wachten op mensen die niets doen.
Nu enkele jaren later, omdat ik bereid was om de eerste stappen te maken toen nog niemand specifiek naar mij vroeg, kan ik voor een grote menigte staan en mensen inspireren tot actie. Je komt er pas achter hoe groot je impact op anderen kan zijn wanneer je eraan begint. De meeste mensen zijn niet bewust van het ontbrekende puzzelstuk totdat ze iemand tegenkomen die hen het gevoel geeft dat er meer is. En zoals in mijn droom weten de mensen om je heen nog niet dat jij hun leven kleur kan geven, totdat je hen begint in te kleuren met jouw woorden en daden. Overal om je heen roepen mensen om hulp. Hun stem wordt niet gehoord, want niemand zal het hardop zeggen. Niemand zal het direct toegeven, maar ze hebben je nodig. Ik weet het en nu weet jij het ook. Ga en doe nu wat je moet doen. Zo red je jezelf en vele anderen met jou.
Recente reacties