Daar ging de deurbel. De deurwaarder was gekomen om beslag te leggen op mijn inboedel. Terwijl hij door de woning liep en al mijn bezittingen opschreef, kwam bij mij het besef dat ik nu letterlijk echt alles kwijt was. Niet alleen mijn huwelijk, vriendschappen, inkomsten en auto, maar nu ook al het kleine beetje dat ik nog over had om mijn hoofd boven water te kunnen houden op emotioneel gebied. Het doet wat met je om te weten dat je straks alleen nog maar een bed, wat eten en kleren over hebt en het huis verder helemaal leeg zal zijn. Te weten dat er over een paar weken een veiling is en mensen door je huis zullen rondlopen om op al jouw bezittingen te bieden. En te weten dat ik dit had kunnen voorkomen, maar te naïef was en 100% op anderen heb vertrouwd.
Van kleins af aan hebben m'n ouders me er altijd voor gewaarschuwd: "Wat je ook doet, raak nooit in de problemen met de Belastingdienst!".
Ik ben opgegroeid in een liefdevol huis, met vijf kinderen en ik kan zeggen dat we niets tekort kwamen. Maar wanneer er een blauwe envelop in de brievenbus zat, hing er een grijze wolk boven ons huis. Als kind voelde ik die plotselinge spanning en op een gegeven moment kon ik de link leggen tussen de blauwe envelop en die spanning.
In die periode zag ik de Belastingdienst als een boeman die om de zoveel tijd een blauwe envelop in de brievenbus deed waar in stond dat we al ons geld aan hem moesten geven. Ik werd zelfs bang als ik zo een envelop in de brievenbus zag zitten.
Belasting-angst
Waar komt deze angst eigenlijk vandaan? Overal ter wereld waar er belasting wordt geïnd, is men over het algemeen niet alleen bang, maar heeft men ook echt een hekel aan de Belastingdienst. Mensen die er werken durven soms niet eens aan hun omgeving bekend te maken dat ze daar werkzaam zijn. Maar wat is er zo eng aan de Belastingdienst?
Ik denk zelf dat het niet zozeer de Belastingdienst zelf is waar men bang voor is, maar bang om fouten te maken. Wanneer je een fout maakt in je aangifte zijn de consequenties soms zo groot, dat het je heel veel stress, boetes en zelfs hoge schulden kan kosten wanneer het uit de hand loopt.
De Belastingdienst is genadeloos en er is geen ruimte om fouten te maken of te laat je aangifte in te dienen of te betalen. Je krijgt overal een boete voor; een boete als je te laat bent, boete als je een fout maakt, boete als je te laat betaalt en boete als je helemaal geen aangifte doet. Omdat we mensen zijn, weten we dat we fouten kunnen maken. Dus na tien keer gecontroleerd te hebben en op ‘verzenden’ te hebben gedrukt, is het bidden, vasten, mediteren, wierrook branden en een regendans doen in de hoop dat je geen fout heb gemaakt en misschien zelfs ook wat terug krijgt.
Grote fout
‘Laten we gaan ZZP’en, dan gaan we drie keer zoveel geld verdienen voor hetzelfde werk!’. Mijn eerste reactie was NEE! Ik heb geen zin om me bezig te houden met administratie en ik wil geen problemen met Belastingdienst, want dat had ik van mijn ouders geleerd.
‘Ik regel onze administratie wel, dan hoef jij je alleen bezig te houden met het werk’. Dat klonk wel een stuk beter. Nadat ik erover had nagedacht, begon ik twijfelachtig aan mijn ZZP-avontuur. Na drie maanden kreeg ik al mijn eerste belastinginspectie. Het zat allemaal heel netjes in een map, er waren een paar opmerkingen over factuurnummers, maar toen dat geweest was had ik er alle vertrouwen in dat het wel goed zat.
Totdat ik op die ene dag een blauwe envelop in de brievenbus kreeg. Het bleek dat er al vier jaar geen belastingaangifte was gedaan, dus de Belastingdienst had zelf een schatting gemaakt van wat ik moest betalen. Dat was een heel hoog bedrag binnen een hele korte termijn. Aangezien ik dat niet kon, werd er dus beslag gelegd op mijn inboedel.
Mijn grootste fout is geweest dat ik 100% op een ander heb vertrouwd en niet bewust was van mijn eigen verantwoordelijkheden omtrent belastingen. Ik heb op de harde manier moeten leren dat ik uiteindelijk zelf verantwoordelijk ben voor mijn belastingaangifte, ook als daarvoor een tussenpersoon wordt ingeschakeld.
Even goede vrienden
De dag voor de veiling heb ik uitstel van betaling gekregen. Het aankondigingsbiljet kon van mijn keukenraam gehaald worden en mijn boekhouder kon alles in orde maken. Uiteindelijk viel het te betalen bedrag heel erg mee in vergelijking met de eerste schatting van de Belastingdienst; daar kon ik gelukkig een betaalregeling voor treffen. Hierna wilde ik nooit meer ZZP-en!
Maar jaren later, durfde ik het toch aan om een nieuwe poging te doen en nu heb ik mijn eigen praktijk geopend in onder andere Sport- en Wellnessmassage.
Ik heb geleerd van mijn fouten en nu kan ik ook de goeie kanten inzien van de Belastingdienst. Als alleenstaande moeder met een laag inkomen, mocht ik gebruik maken van verschillende belastingtoeslagen die mij hebben geholpen om het hoofd boven water te kunnen houden. Ik regel zelf mijn belastingen en nu ik me er meer in heb verdiept, zou het geen probleem moeten zijn om het weer uit handen te geven, aangezien ik het zelf allemaal kan controleren. Maar zo ver ben ik nog niet, stap voor stap.
Hoe bang ik vroeger was voor de blauwe envelop, zo blij ben ik nu als er weer eentje in mijn brievenbus ligt.
Signed,
Synthia met een ‘S’
Recente reacties