Het dagboek van een werkende, studerende, ondernemende en alleenstaande moeder (deel 1)

Het dagboek van een werkende, studerende, ondernemende en alleenstaande moeder (deel 1)

Ik ben Synthia, Synthia met een 'S'.

Een lief, verlegen meisje, dat vroeger werd gepest.

Ik heb een donkere huidskleur, voor mij was dat gewoon.

Maar eenmaal in het klaslokaal, was ik een allochtoon.

Ik ben Synthia, Synthia met een lied.

Wat hield ik toch van zingen, maar praten liever niet.

Geen spreekbeurt of presentatie, geef mij maar een microfoon.

Niet om in te spreken, maar zingen deed ik wel gewoon.

Ik ben Synthia, Synthia met een doel.

Ik moest mezelf bewijzen, dat moest voor mijn gevoel.

Diploma's halen, huis, boomp, beest.

Een goeie man vinden en een te gekke huwelijksfeest.

Ik ben Synthia, Synthia met verdriet.

Ik had mijn man gevonden, maar goed was hij dus niet.

Ik sta met lege handen, want hij is er vandoor.

Met al mijn doelen en dromen, die ik in een keer verloor.

Ik ben Synthia, Synthia met een kind.

Een alleenstaande moeder, die men zo zielig vindt.

Maar ik voel me echt niet zielig, ik heb een geweldige lieve meid.

Moeder zijn is het beste, dat is echt een feit.

Ik ben Synthia, Synthia punt twee.

Ik moest opnieuw beginnen, dat viel allemaal niet mee.

Mezelf weer leren kennen, ontdekken wie ik ben.

Wat ik wil en waar ik heen wil gaan

De nieuwe ik, die ik zelf nog maar pas ken.

Ik ben Synthia, Synthia met een 'S'..

De grootste namen in de geschiedenis zouden nooit zo groot zijn geweest als ze niet hadden geleerd van hun fouten en falen.

Van mijzelf weet ik dat ik fouten heb gemaakt, maar het belangrijkste is dat ik er elke dag nog steeds van leer.

Je leven omgooien en opnieuw moeten beginnen gaat eigenlijk in dezelfde stappen als leren lopen:

1. Wanneer je op de grond ligt, kan je niets en heb je hulp nodig om overeind te komen. Die hulp komt meestal van het kleine clubje dierbaren die je steunen in je verdriet, of strijd.
2. Dan krijg je een beetje kracht om jezelf omhoog te kunnen trekken aan iets. Dat moet een stevig fundament zijn, waar je in feite met je hele gewicht, lichaam en bijbehorende bagage op moet kunnen leunen en steunen. Veel mensen vinden dit fundament in een geloof/religie.
3. Op een gegeven moment moet je leren in balans te blijven, zodat je stevig kunt staan. Dit is wanneer je weer in jezelf leert geloven.
4. En dan komt de eerste stap, het engste gedeelte. Vooral als er niemand is om je hand vast te houden. Maar deze eerste stap is het allerbelangrijkste. Het is de eerste stap in de nieuwe richting die je wilt gaan nemen. De stap naar verbetering. De stap naar een nieuw begin.

Helaas gaat dit met vallen en opstaan, maar na elke val ben je sterker. Je spieren hebben onthouden hoe ze zich moeten aanspannen om je weer te laten staan. En zo sta je na elke val steeds sneller op en word je op een gegeven moment zo sterk en leer je zodanig goed lopen, dat je hooguit een struikeling zult maken.

Met dit dagboek neem ik jullie mee in mijn reis naar mijn nieuw begin. Mijn nieuwe doelen, zoektocht naar geluk, succes, stabiliteit en liefde. Wat ik heb geleerd en nog steeds leer van het verleden en hoe ik van plan ben om het nu wel goed te doen.

Dit is deel 1 van ‘het dagboek van een werkende, studerende, ondernemende en alleenstaande moeder’.

Signed,

Synthia met een 'S'