• (+31) 85 792 0492
  • info@interamb.com

Hoe je als bescheiden persoon omgaat met arrogante collega’s

Ondernemers onderling zeggen vaak dat werken als zelfstandig ondernemer misschien wel het zwaarste beroep is. Dat is op zich niet gek, want als je het vergelijkt met een baan in loondienst zal je zien dat een ondernemer echt alles zelf moet regelen, terwijl in loondienst er van alles voor je wordt geregeld. Verder is er ook een andere kant van ondernemers. De koppige, eigenwijze en soms zelfs betweterige kant. Wat dat laatste betreft, denk ik dat je niet per se ondernemer hoeft te zijn hoor. Veel mensen zijn van nature betweterig. Het equivalent daarvan is bescheidenheid. Deze twee karakters staan lijnrecht tegenover elkaar. Hoe ga je hier in de praktijk mee om?

Persoonlijk geloof ik niet in goed of fout. Je zal als persoon altijd handelen naar de in jouw ogen beste manier om te handelen. Toch zijn we het vaak met elkaar oneens als mens. De ander daarbij in zijn of haar waarde laten lijkt bijna een illusie. Wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat we zo ontzettend hunkeren naar erkenning. We willen er als mens toe doen. Daarin gaan we soms zo ver dat we anderen, al dan niet bewust, neersabelen en onderuit halen. Is dat nodig?

Perceptie
Psychologie is een vak apart, maar het lijkt me ontzettend interessant. De beweegredenen van de mens kunnen zo ontzettend uit elkaar liggen dat er haast geen logica of analyse aan te pas komt. Voor zover ik kan beoordelen hebben we als mensen onderling altijd een eigen beeld bij wat we waarnemen. Je kan naar een portret van President Lincoln kijken en onder de indruk zijn van het imposante kunstwerk, terwijl een ander met afgunst een man ziet die de slavernij in Amerika heeft afgeschaft. Wie heeft er gelijk? Beiden. Je kan niet voor de ander bepalen dat hij of zij fout zit. Jouw mening hoeft niet de juiste te zijn. Het is een kwestie van perceptie.

December
We zijn in de laatste maand van het jaar. Een maand ter bezinning vanwege de aankomende jaarafsluiting. In Nederland tegenwoordig ook een maand van de oplopende spanning. De ‘zwartepietendiscussie’ is nu echt een topic waarbij de voor –en tegenstanders heftiger tegenover staan. Ook dit is weer een geval van perceptie. Als medium behoor ik objectief te blijven en dat zal ik dan ook zeker doen, maar ik zie met name dat er geen dialoog is. Ik heb van zowel voor –als tegenstanders begrepen dat ze van mening zijn dat dit niet kan, maar ik vraag me af hoe het zou zijn als er een debat op tv zou komen in de stijl van de politieke verkiezingen. Met een voorzitter die het debat leidt zonder dat de sprekers worden onderbroken… Enfin, het is iets wat gebeurt. En niet alleen in december, maar ook het hele jaar door in het zakenleven en op kantoor.

Gerelateerd: De ZWARTE Sint
 

Tijd van het individu
Volgens wetenschappers heeft het tijdperk van sociale media ervoor gezorgd dat we meer als individu leven i.p.v. naast elkaar. Zo zou het sociale karakter meer en meer verdwijnen. Waar je voorheen tijdens een vergadering je telefoon op stil zette, zit men tijdens overleg gewoon te appen, facebooken of candycrush te spelen. Dat is jammer, want teamoverleg is naar mijn idee van essentieel belang, mits het effectief wordt uitgevoerd. Als je iets met z’n allen doet, dan moet je ook weten of het team op 1 lijn zit en zo niet, dan moet het worden gecreëerd. Dat begint met het opbrengen van fatsoen om te luisteren wanneer een ander praat, door actief mee te doen tijdens het overleg en door je standpunten te onderbouwen met argumenten. Vooral het laatste schijnt moeilijk te zijn.

Argumenten
‘Zoals ik zeg dat het is, zo is het en niet anders!’. Je kan van mening verschillen en erover in gesprek gaan, maar ik betwijfel of daar de oplossing in ligt. Het begint al met hoe je er zelf in staat. Als het bijv. niet jouw stijl is om in nette, zakelijke kleding naar een netwerkbijeenkomst te komen dan is dat jouw ding, maar om dan anderen die dat wel doen belachelijk te maken vind ik onnodig. Het zegt uiteindelijk meer over jezelf denk ik dan. Dan krijg je argumenten die meer bedoeld zijn als goedpratertje voor waarom ze zelf geen pakken (willen) dragen. ‘Iedereen hier draagt een pak omdat het zogenaamd moet, terwijl ze er niets van bakken. Ik kom in normale kleding en ga met de meeste leads naar huis’. De argumenten en overtuigende opbouw blijven echter in gebreke.

Gerelateerd: Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken
 

Actie!
Behalve kleding bestaat er natuurlijk ook de associatie die men legt bij netwerkbijeenkomsten. Er zijn er tegenwoordig zoveel, dat het terecht is om je af te vragen of het niet het doel voorbij schiet. Het is dan ook aan te raden om de bijeenkomsten te bezoeken die aansluiten op je interesse of doel. Je hoeft niet naar een netwerkbijeenkomst van mensen in de zorg als jij in de techniek zit. Zodra iets in of hot lijkt te zijn, heb je altijd rebellen die er tegenin gaan. Bewust in de tegenaanval. Anderen doen het vanuit onzekerheid, wat weer voortkomt uit angst; de grootste reden dat mensen niet succesvol zijn. Als iemand je dan laat zien dat je nergens bang voor hoeft te zijn, dan zie bekijk je dingen ineens vanuit een heel ander perspectief.