Mijn navel ligt op Curaçao begraven, zoals ze dat hier zo mooi zeggen. Mijn naam is Stephany Phelipa en ik werd 37 jaar geleden geboren op Curaçao en emigreerde op 4-jarige leeftijd met mijn moeder en zusjes naar Nederland. Ik groeide op in Noord-Brabant. Na mijn studie in 2002 verhuisde ik naar Rotterdam waar ik woonde tot onze remigratie in augustus 2015.
Toen ik mijn Curaçaose man leerde kennen, gaf hij al snel aan niet in Nederland te willen blijven. Ik had tijd nodig om aan dat idee te wennen want emigreren is een grote stap. Voor hem betekende het terug naar huis gaan, voor mij betekende het terugkeren naar een land waar ik weliswaar geboren ben, maar niet ben opgegroeid. Kon ik zo een beslissende stempel op het leven van ons kindje drukken? Zou ik werk vinden? Zou ik mijn familie niet te erg missen? Allemaal vragen die tijd nodig hadden om te rijpen en te ontvouwen. Ik stond op hetzelfde punt als mijn moeder 33 jaar eerder. Toen we onze plannen voorlegden, zei ze: “Volg je hart”. Dat gaf de doorslag. We zouden samen een nieuw leven beginnen op Curaçao.
Ondernemen
Na onze aankomst hebben we ons droombedrijf opgestart: Jahman’s Place. We maken dagverse maaltijden die 100% plantaardig en vriendelijk voor onze planeet zijn. Omdat we dat belangrijk vinden maken we in onze maaltijden geen enkel gebruik van dierlijke producten. ‘s Ochtends bereid ik met veel liefde en compassie de maaltijden en ’s middags rijd ik door de straten van het eiland waar ik geboren ben om de maaltijden te bezorgen. Het ultieme gevoel van geluk, vrijheid en onafhankelijkheid. Daarnaast schrijf en blog ik graag.
Wonen op Curaçao
Ik heb meer waardering en dankbaarheid voor het eiland gekregen. Er zijn prachtige initiatieven die inzetten op behoud van cultuur en natuur. Langzaam groeit het besef dat we –letterlijk- een stukje paradijs bewonen waar we zorgvuldig(er) mee om dienen te gaan. Ik ben bevoorrecht het beste van twee werelden te kunnen ervaren. Na jaren Europa herontdek ik mijn geboorte-eiland met frisse ogen. Curaçao is mooi. Op sommige plekken kun je zelfs de ‘ademhaling’ van het eiland horen. Op de weg voel je nog het meest dat je op het eiland ‘bent’. De wind, de warmte, de vrolijk gekleurde huizen, de loslopende geiten, het heuvelachtige landschap en de prachtige zonsondergangen. Het is Island living ten top. Ik snuif ieder moment in me op. Curaçao slaat haar warmte om me heen als een deken. Ze heeft me lief, kust mijn wangen en streelt mijn haar. In haar warmste zonnestralen en briesjes fluistert mijn eiland; “mi yu, bo ta na kas atrobe”, oftewel “mijn kind, je bent weer thuis”.
Nieuwe situatie
Een paar maanden na onze komst, volgden Sinterklaas en Kerstmis. Ik vond het lastig die twee feesten te rijmen in een tropisch klimaat. Een kerstboom optuigen in 37 graden is een beproeving en een rare gewaarwording. Het maakt het feest niet minder mooi of waardevol, maar het vraagt wel omschakelen en openstaan voor nieuwe ervaringen. Een ander aspect is het lagere tempo. Voor ons een reden om te remigreren, maar als je haastigheid gewend bent, kan het iets zijn om rekening mee te houden. Ook kan men hier andere ideeën hebben over effectiviteit en efficiëntie. Meebewegen is mijn advies.
Wortel schieten
Net als mijn kind ga ik opnieuw wortel schieten. In augustus 2016 gaat ze naar school, precies een jaar na onze komst. Door haar denk ik terug aan de tijd dat ik mijn eiland voor meer dan 30 jaar verliet. Ik bepaalde, net als mijn moeder voor mij, dat ze in een ander land zal opgroeien dan waar ze geboren is. Bij de aanvraag van mijn sedula zeiden ze dat ik al zo lang uitgeschreven was dat ik niet meer voorkwam in de archieven. Wel, ik ben nu hier om mijn passie en toewijding te retourneren aan mijn prachtige eiland. Tenslotte ligt mijn navel hier begraven, niet waar?
Onze belevenissen zijn te volgen via onze website.
Meer weten over wonen of ondernemen op Curaçao? Lees meer over de aankomende webinar…
Recente reacties