Er zijn heel wat mensen die beweren dat de huidige generatie het zeer eenvoudig heeft en ook enorm egoïstisch is. De jongeren en jong volwassenen anno 2016 zijn eerder geïnteresseerd in social media, artiesten en films, dan in het helpen creëren van een betere wereld. Echter, als er een generatie is met een onzekere en moeilijke toekomst voor zich, dan is het de huidige generatie.
Onze voorouders hadden een visie. Er werden verhalen verteld en vriendschappen gesloten. Tijd was toen inderdaad een luxe, maar het was een luxe die men bereid was met elkaar te delen. Dit is helaas niet meer het geval. Het is natuurlijk zeer eenvoudig om de diverse moderne technologieën de boosdoeners te noemen, echter ben ik van mening dat er een dieperliggende reden is.
Vooruitzichten
Stel, je solliciteert naar een baan, na twee maanden thuis zonder werk te hebben gezeten. Samen met jou zijn er nog 300 andere sollicitanten die voor dezelfde baan gaan. De kans is namelijk heel erg klein dat je in aanmerking komt. Dit zijn de dagelijkse onzekerheden, niet alleen voor volwassenen die hun werk bij V&D, Blokker en Shell hebben verloren, maar ook voor de jongeren en jong volwassenen die alleen Albert Heijn op hun CV hebben staan. De vooruitzichten zijn enorm uitzichtloos voor deze groep. De verwachtingen en prestaties van werkgevers zijn hierdoor ook niet meer realistisch te noemen en de angst ooit een normaal leven met een eigen gezin te hebben neemt voor deze groep steeds toe.
Het onderlinge gevecht
Gefeliciteerd; het is je eindelijk gelukt een baan aan de haak te slaan. Je houdt er misschien niet van en gaat elke dag met hoofd- en buikpijn naar kantoor, maar je mag niet klagen, anders wordt je ontslagen. Nu begint het echte werk. Onder de collega’s is er een continue strijd de top vóór de ander te bereiken. Er wordt geroddeld, gelogen en bedrogen. Waarom? Omdat er niet genoeg plek voor een ieder is. Je zal moeten bewijzen hoe graag je je baan wilt. Met alle gevolgen van dien.
De top is eenzaam
Onlangs heb ik mogen ervaren hoe het is voor mensen om de woorden ‘’je bent ontslagen’’ te horen. Natuurlijk werd het anders gebracht. Het word onder de noemer ‘reorganisatie geplaatst’. Na bijna de helft van hun werkleven voor een bedrijf te hebben gewerkt, wordt hen gezegd dat er geen plek meer voor ze is. De dure auto, het grote huis, de vakantiewoning in Spanje, allemaal voor niets. Het was een lange race. Je hebt veel vijanden onderweg naar de top gemaakt en mensen hun leven moeten verpesten. Normen en waarden? Die zijn voor mensen die niet ambitieus zijn, niet voor ‘Go Getters’. Daar sta je dan. Je hebt materiaal succes gekend, een (redelijke) goeie baan gehad, maar je komt tot de lastige ontdekking dat het alleen de uiterlijke zaken voor je heeft veranderd. Ben je echt bereid 35 jaar lang van je leven te geven voor een organisatie die je geld voor je tijd geeft. Indien zo, doe tenminste iets waarmee je mensen helpt, in plaats van continu manieren te zoeken om meer geld te maken.
Recente reacties