Bij successen zien mensen alleen het resultaat, maar nooit wat er aan vooraf is gegaan of wat zich allemaal afspeelt er aan de andere kant van de schutting. Toen ik dit verhaal met een goede vriend besprak, stimuleerde hij me om er een artikel aan te wijden. Ik zou anderen er hoop en kracht mee kunnen geven, omdat het iets is wat hij zo vaak tegenkomt. Hierbij deel ik mijn verhaal met je…
Laatst zag ik een foto op Facebook van een familielid. Ze beleefde een mijlpaal en had familieleden uitgenodigd om deze bij te wonen. Gek genoeg is dat aan me voorbij gegaan. Ik weet nog dat ik vroeg wanneer het spektakel allemaal plaats zou vinden of vanaf wanneer ik kaartjes kon kopen. Ik kreeg een respons met dat dit wel geregeld zou worden…
Schone schijn
Maanden gingen voorbij en ik had op tv al gezien dat het spektakel reeds had plaatsgevonden. In de tussentijd beleefde ik een piekdrukte qua werk, business en ook privé. Niet of nauwelijks merkte ik belangstelling en dat was logisch gezien de drukte rondom het spektakel. Toch deed het zien van de foto mij veel pijn. Het was namelijk al vaker voorgevallen dat wanneer puntje bij paaltje komt, ik niet tot de primaire groep behoorde. Ondanks dat dit werd tegengesproken, bleek het keer op keer in de praktijk.
Wanneer ik je nodig heb tel je mee, anders niet…
Grappig detail is wel dat toen zij enorm omhoog zat en hulp nodig had, ik de enige was die er voor haar was. Waarom was ik toen wel goed genoeg en op andere momenten niet? Kennelijk heb ik dit zelf toegelaten waardoor dit met me kon gebeuren. Hoe men met je omgaat is een gevolg van hoe je mensen met je laat omgaan.
Waarom verwerk ik dit in een artikel? Omdat ik me realiseerde dat er waarschijnlijk meerdere mensen zijn die met een dergelijke emotie zitten. Uit mijn verhaal kunnen anderen wellicht herkenning, bevestiging, kracht en hoop halen. Mijn compagnon zegt vaak: 'houd je emotie niet voor jezelf, wellicht kan je daarmee anderen inspireren'. Wat zou de inspiratie moeten zijn dan?
Leiden of volgen?
Ik zou zeggen 'doe goed en zie niet om'. Het gaat niet om wat je krijgt, maar om wat je geeft. Groei gaat gepaard met pijn, maar dan moet je wel de les leren. Kortzichtigheid en egoïsme zijn kwade zaden waar slechte oogsten uit komen. Ik moet niet in woede of afgunst leven door dit incident, maar juist beter zijn dan dit. Het vertrouwen houden dat je krijgt wat je toekomt en door het juiste te doen en te blijven doen, je uiteindelijk mooiere resultaten zal oogsten. Wanneer de roem komt, zie je de werkelijke karakters van mensen. Een schril contrast met wanneer het minder gaat. Laten wij ons daardoor leiden of nemen wij de controle op ons leven? Het laatste natuurlijk!
De oplossing
Verhoog je standaard en neem geen genoegen met minder. Voor dit soort personen is er eigenlijk geen ruimte in je cirkel. Het houd je laag. Met een hogere standaard kan je erboven staan en zal je die pijn en woede niet voelen, omdat het grotere plaatje je meer voldoening zal geven. Als ik kijk naar wat Speaker's Night voor zo velen al heeft gedaan en betekend, dan kan ik alleen maar zeggen dat ik me bevoorrecht voel dat mensen daar zoveel moois uit hebben gehaald en nog steeds halen. Het vult me met emotie om te zien hoe ik mensen van vroeger weer tegenkom, die met trots kijken op wat ik samen met mijn team heb neergezet. Het drijft me om nog meer van dit soort mooie projecten op te zetten.
Actie
Dit alles geeft me mooiere emoties in plaats van afgunst en teleurstelling. Als familiemens vind ik het jammer dat je dit soort sterke banden niet zomaar kunt breken, maar je kunt er wel voor kiezen hoe groot de rollen van je familieleden zijn in je leven. Wacht niet af tot je iets krijgt, maar creëer het zelf. Als je iets wilt, ga er dan voor in plaats van je te laten beïnvloeden door mensen die het kennelijk niet met je menen zoals ze doen overkomen. Schep je eigen leven zoals hoe je dat zelf wilt en neem nooit genoegen met minder! Als je wilt weten hoe, sta ik voor je klaar…
Recente reacties