Het journaal, soapseries, social media, verhalen van je tante over haar terminaal zieke buurvrouw, of van je buurvrouw over de schande die haar tienernichtje de familie bezorgt door zwanger te raken. Een stelletje waarmee je bevriend bent die dan weer wel, dan weer niet bij elkaar zijn, maar gegarandeerd de hele tijd om elkaar heen draaien. Oordelen over andere culturen, andere seksuele voorkeur of een andere geloofsovertuiging. Kortom: drama.
Waarom is de mens over het algemeen zo buiten zichzelf gefocust op andere mensen? En dan met name op het leed? Want er zijn ook succesvolle mensen in deze wereld die een hoop interessante informatie te bieden hebben. In mijn opinie is het dan ook logisch dat men meer dat soort personen gaat bestuderen, als een gelukkig en positief leven gewenst is. Hoe kan het dan toch dat vooral de filmpjes met geweld en de foto's waarop iemand belachelijk wordt gemaakt populairder zijn dan bijvoorbeeld inspirerende quotes?
Vechten of vluchten
Het zit in de natuur van de mens. Primitief gezien is onze reactie op vrijwel elke situatie: 'vechten of vluchten'. Tenminste, als het iets is wat (onbewust) een gevoel bij onszelf triggert. Als je namelijk zelf niet zo goed in je vel zit, is het makkelijk om naar iemand anders te kunnen wijzen zodat je de aandacht van jezelf af haalt. Zo hoef je er zelf niet mee te dealen en anderen hebben het ook niet door, dus blijft de confrontatie uit. Maar wat nou als jij degene bent over wie geoordeeld wordt? Dan is het oneerlijk, gemeen en onterecht, toch!?
Bewust confronteren
Natuurlijk is het goed dat je je eigen voorkeuren hebt in het leven, het is immers jouw ervaring. Deze zou je geheel moeten kunnen indelen zoals het voor jou prettig voelt. Maar mogen andere mensen dat dan ook niet? En wat maakt dat iemand zich zo druk kan maken om hoe of wat een ander doet? Als je je leven indeelt op een manier waar je tevreden mee bent, dan hoef je je niet op een negatieve wijze met een ander bezig te houden, lijkt me. Dus eerlijk, wat zit je dwars, wat ga je uit de weg? Waarom voed je jezelf met drama van anderen, terwijl je zelf zou kunnen creëren en optimaal genieten?
Afkicken
Ik daag elke lezer uit om het een week te proberen: 'dramavrij leven'. Hieronder wat tips voor het bewerkstelligen hiervan:
- Doe iets creatiefs en/of spreek af met gezellige mensen in plaats van 'braindead' voor de buis te hangen.
- Ontvolg de mensen die je newsfeed op social media voorzien van vervelende beelden en geklaag. Plaats zelf vooral positieve en hartverwarmende berichten in de vorm van tekst, foto's of filmpjes.
- Probeer te gaan herkennen wanneer je klaagt en waarover. Desnoods schrijf je het gedurende de dag op en/of vraag je je omgeving je erop te wijzen. Hierdoor word je er bewust van en kun je ervoor kiezen gunstige veranderingen te maken voor een relaxter en gelukkiger leven.
- Op dezelfde manier als hierboven kun je erachter komen wanneer je over anderen oordeelt. Vraag jezelf ook af waarom je dat doet. Ben je zelf ergens onzeker over? Ook in dit geval kun je door middel van bewustwording zorgen dat je je zelfbeeld op een bevorderlijke wijze bijstelt.
- Als iemand anders wilt komen klagen of roddelen bij je, vind dan een weg om niet meegesleurd te worden in dat gesprek. Mogelijkheden hiervoor zijn:
- jezelf excuseren omdat 'je naar het toilet moet'.
- een ringtonegeluid faken en dan zeggen 'dat je dat telefoontje écht moet opnemen'.
- gewoon eerlijk aangeven dat je er geen behoefte aan hebt en ze doorverwijzen naar dit blog ;p.
- Bovenal: als het even 'misgaat', als je weer even hebt toegegeven aan de verslaving, bekritiseer jezelf niet. Houd bij hoe je over jezelf praat en denkt. Hoogstwaarschijnlijk kan dat stiekem best wel een stuk aardiger. En zoals je jezelf ziet, zie je ook de buitenwereld.
Voel je vrij om mij via dit platform of via Facebook te benaderen om jouw bevindingen met me te delen.
Recente reacties