In mijn vorige artikel schreef ik al over een aantal verschillen tussen Nederland en Aruba, vanuit het Nederlands perspectief. Nederlandse waarden en normen vergeleek ik met de Arubaanse mentaliteit en de manier van werken en leven hier.
Deze zomervakantie heb ik deels in Nederland doorgebracht, en ik merkte dat ik opnieuw de vergelijking maakte, maar nu vanuit een ander oogpunt. Mijn thuisland is namelijk veranderd in Aruba. Zo voelt het ook echt. Als ik na een vakantie in Nederland op Schiphol sta, kan ik echt zeggen: ik ga naar huis. Al lijkt het wel alsof dat zinnetje elke keer een klein beetje moeilijker wordt om uit te spreken. Op dit moment zweef ik nog steeds een beetje tussen het gestructureerde en geordende leven van Nederland, en de vrijere, in mijn ogen makkelijkere manier van leven op Aruba. En dat terwijl ik toch alweer bijna een week terug ben.
Werkdruk Nederland
Maar goed, terug naar de vergelijking. Eén van de eerste dingen die ik in Nederland deed was terug gaan naar de school waar ik de laatste jaren had gewerkt. Het was een fijn weerzien met oud-collega's en het voelde direct weer vertrouwd. Toen echter de werkdruk ter sprake kwam, dacht ik direct: Ik heb de juiste beslissing gemaakt door hier weg te gaan. De werkdruk was 3 jaar geleden al erg hoog, maar dit is de jaren erna alleen maar toegenomen. Verplicht op je (voorheen 'vrije') woensdagmiddag tot half vijf op school blijven, terugkomen voor studiedagen in de vakantie, ADV-dagen die je verplicht op school moet invullen… Het is er allemaal niet leuker op geworden. Op Aruba is van dit alles geen sprake. Oke, ADV dagen die individueel opgenomen kunnen worden bestaan hier niet, maar doordat we hier met een continue rooster werken zijn de kinderen om 1 uur 's middags al vrij. Behalve 1 keer per week vergaderen staan er verder geen verplichte schoolactiviteiten op het rooster. Uiteraard moet er wel voorbereid worden en heb je net als in Nederland correctiewerk, maar dit staat in geen verhouding met al het werk wat er in Nederland moet gebeuren in elke klas. Met andere woorden: je houdt veel meer tijd over naast je werk.
Wat me ook opviel in Nederland waren de aantrekkelijke prijzen. Waar ik ook kwam, van supermarkt tot tuincentrum en van doe het zelf zaak tot de Hema, overal vielen de lage prijzen me op. Met het oog op het huis wat ik ga kopen en waar ik nog het een en ander aan wil verbouwen is het de moeite waard om uit te zoeken of het wellicht goedkoper is om toch alles in Nederland te kopen en te laten verschepen naar Aruba. De prijzen hier zijn vaak het dubbele dan de prijzen in Nederland. Als het dan gaat om tegels of houten vloer in het hele huis, een nieuwe keuken, badkamer, en noem maar op, dan zou het best wel eens willen lonen om toch alles in Nederland te bestellen.
Makkelijk leven op Aruba
Tenslotte viel me het geordende, perfectionistische leven me weer op. Zoals een vriendin uit Philadelphia een tijd geleden tegen me zei: wat hebben jullie toch een makkelijk leven op Aruba. Dat klopt, en ik zou niet meer anders willen. Huis netjes gepoetst, alles op zijn plek, treinen die (meestal) op de minuut gelijk rijden, je druk maken om de vriend van de zus van de vriendin van de buurvrouw die in het ziekenhuis ligt, en zelfs het onkruid naast de brug wat door de reinigingsdienst netjes weg gebrand wordt. Eerlijk gezegd: ik moet er niet meer aan denken. Geef mij het vrije leventje op Aruba maar, met hier en daar wat stof, een bus die niet op de minuut rijdt, veel onkruid op verschillende plaatsen, de klusjesman die een uur later komt (als hij al komt), incidenteel een boa in je huis of onder je motorkap en vooral: afspraken maken met vrienden zonder je agenda te hoeven trekken. Dat is mijn thuis!
Recente reacties