‘Kan je het niet zien?, vroeg hij mij met een bloedserieuze blik. ‘Of ben je blind voor al die wreedheden die witte mensen ons bruine mensen allemaal hebben aangedaan en nog steeds aandoen?’ Nee, natuurlijk ben ik dat niet! Maar ik ben ook niet blind voor al die wreedheden die bruine mensen andere bruine mensen hebben aangedaan en helaas nog steeds aan schuldig maken.
Voor een zeer kort moment vroeg ik me hetzelfde af als mijn ondervrager. Bovendien; mijn voorouders waren slaven en mijn geboorteland is ook eens de plek geweest waar mensen die op mij lijken gratis moesten werken voor anderen die zichzelf hoger op de evolutieladder hadden geacht. Het waren én zijn de voorouders van mijn ‘witte’ huidige landgenoten die mijn geboorteland hadden leeggeplunderd en de eerste bewoners hadden vernederd en gedood. Echter; hoe wreed en afschuwelijk deze gebeurtenissen ook moge zijn, is het geen tijd om ons verleden en onze unieke combinatie van diversiteit en cultuur in te zetten voor een beter bestaan in Nederland?
Complexe situatie
Ik wil u in geen enkel opzicht het idee geven dat mijn denkwijze de juiste is. Zoals de tussenkop al aangeeft; ‘het is een complexe situatie’. De reden voor dit artikel is dus niet bedoeld om voor enige groep op te komen, noch de ander neer te halen. Nee, dat zou niet correct zijn. Wat ik wel wil bespreken is de relatie tussen afkomst, denkwijze en motivatie. Met andere woorden; het positief inzetten van uw bruine-bonen-stem en bami-kleur.
Motivatie tot succes – de man/vrouw in de spiegel
Mijn geboorteland Suriname. Land van melk en honing. Aardige mensen, lekker eten, veel feestdagen en enorm veel natuur. Een heerlijk land om in te wonen. Toch zijn er veel Surinamers die jaarlijks naar Europa emigreren. Een ieder heeft zijn eigen reden, ik ook. Het eerste wat mij opviel, is dat Surinamers dezelfde denk- en handelwijze in Nederland willen hanteren die hen in Suriname succes zouden opleveren. Indien dit niet lukt, wordt vaak als reden opgegeven: ‘Zij discrimineren mij’.
Voordat ik verder ga; ja discriminatie en racisme bestaan. Ik heb het zelf een aantal keer moeten meemaken. Het verschrikkelijkste hiervan is, is dat ik het niet alleen in Nederland heb moeten incasseren, maar ook in Suriname. Mijn punt hierin is dat aanpassingsvermogen enorm belangrijk is. Continu alleen met je eigen mensen optrekken en klagen over de ontwikkelingen hier, maakt niemand gelukkig en uiteindelijk levert het alleen windeieren op.
Een unieke combinatie
Niet zo lang terug kwam een Nederlandse organisatie met een apart concept (lees: recept). Het was ondenkbaar en een schending van onze Surinaamse rechten. Onze voorouders draaiden in hun graf en de grootouders kwamen bij elkaar om te discussiëren over deze verschrikkelijke gebeurtenis. Facebook was de ontmoetingsplek waar mensen boze reacties deelden en zelfs het bedrijf wilden boycotten. Zoveel heisa omdat er rijst bij het gerecht roti was toegevoegd (verandering van spijs doet toch eten?).
Waren wij maar ook zo actief en vooral assertief toen het om Sylvana Simons ging. Maar helaas. Mijn conclusie hierin is het volgende; wij (iedereen met een bami-kleur) kunnen een unieke combinatie aan de (witte) Nederlandse maatschappij leveren. Deze bijdrage zullen wij pas tot uiting kunnen brengen als wij niet (meer) in de veronderstelling zouden leven dat wij ons niet hoeven aan te passen. Het is niet altijd slim om een buitenstaander te zijn. Het begint bij acceptatie. Wanneer je de maatschappij volledig accepteert zoals die nu is, dan alleen zal je het kunnen veranderen. Laten wij onze bruine-bonen-stem vaker laten horen en onze bami-kleur vaker laten zien voor de onderwerpen die werkelijk relevant zijn voor iedereen.
Recente reacties