Nietsvermoedend reed ik in mijn auto langs een file. Ik moest de afslag nemen, dus mijn rijbaan was vrij en ik kon rustig doorrijden. Binnen een paar seconden zag ik ineens een vangrail, blies er een airbag in mijn gezicht op en stond ik stil tegen een van de auto’s die in de file stond. Er zat een vrouw en twee kleine kinderen in de auto waar ik tegen tot stilstand kwam. Terwijl ik me zorgen maakte om die kinderen begon ik de pijn door m’n hele lichaam te voelen. In slow motion zag ik mensen naar mij toe rennen. Eenmaal aangekomen begonnen ze allemaal vragen te stellen en kregen ze via hun telefoon instructies over wat ze wel en niet mochten doen. Ik kan me hun gezichten niet meer herinneren, het enige wat ik nog weet is dat ik het koud had en me alleen voelde. Vanaf dit moment kwam mijn leven in een neerwaartse spiraal.
"Waarom is het bij jou fout gegaan? Je was toch hartstikke succesvol?". Deze vraag hoor ik nog steeds als een echo door m'n hoofd gaan. De ooit zo succesvolle en voor mijn leeftijd best wel ‘rijke’ Synthia, was ineens niets meer. En als ik er goed over nadenk, kan ik geen specifiek ding opnoemen wat fout is gegaan. Het was een samenloop van verschillende omstandigheden, gebeurtenissen en verkeerde beslissingen waardoor mijn hele leven helemaal op z’n kop is gaan staan.
Samenloop van omstandigheden
In het huishouden komt het regelmatig voor dat wanneer 1 ding kapot gaat zoals bijvoorbeeld de wasmachine, het niet lang meer zal duren voordat de oven, koelkast en/of vaatwasser ook kapot gaan. Dit gebeurt altijd kort nadat de garantie afgelopen is. Net zoals je grote huishoudelijke apparaten heb je in je leven grote en belangrijke gebeurtenissen. Zoals je diploma, baan, huis, relatie of huwelijk. Bij je levensgebeurtenissen is het niet gebruikelijk dat je alles in één keer verliest. Meestal is het maar één ding tegelijk, waardoor het verlies relatief niet zo groot is. Maar wat doe je als je alles in korte tijd kwijtraakt?
Hoe het begon
Ik leefde van vakantie naar vakantie. Met andere woorden, keihard werken, veel geld verdienen en alles op vakantie uitgeven. En dat zo’n 2 à 3 keer per jaar. Hierdoor ging het leven heel snel aan mij voorbij. Ik genoot niet van het hier en nu, waardoor ik bepaalde signalen niet opving. Signalen die mij normaal gesproken zouden behoeden voor gevaar of dat stemmetje die je meestal influistert wanneer er iets niet goed zit. Dat snelle leven van werken, werken en werken, kwam in één keer tot stilstand op het moment dat ik betrokken was bij een auto-ongeluk.
- Vanaf de zijkant werd ik aangereden door een niet oplettende automobilist. Het ging allemaal zo snel, dat pas toen ik tot stilstand kwam met een airbag in m’n gezicht, ik door had wat er was gebeurd. Mijn hele lichaam deed pijn, maar dat was tijdelijk. Want deze lichamelijke pijn zou al snel over gaan naar heartbreak.
- Tijdens mijn revalidatie kwam mijn leven in een zodanige vertraging dat ik weer wat signalen begon op te vangen. Zo kwam ik erachter dat mijn toenmalige echtgenoot een relatie met een ander had. Uiteindelijk heeft hij me ook verlaten.
- Vanwege het ongeluk kon ik nog niet werken, dus werd mijn opdracht bij m’n opdrachtgever stopgezet. Als ZZP-er betekent niet werken, geen inkomsten. Maar gelukkig had mijn ex-echtgenoot alle verzekeringen en administratie geregeld, zodat ik me daarover geen zorgen hoefde te maken. Of niet?
- Helaas was ik helemaal niet verzekerd. Dus moest ik m’n spaargeld gebruiken om rond te kunnen komen.
- Spaarrekening leeg! Leeg? Ja, helemaal leeg!
Zo snel dat mijn leven eerst ging, net zo snel was het ineens afgelopen. En daar was ik dan, helemaal alleen, revaliderend van een auto-ongeluk, nog rouwende om mijn gebroken huwelijk, geen auto, geen inkomsten, helemaal niets meer. En tot overmaat van ramp kreeg ik ook nog eens een blauwe envelop in de brievenbus…
Lees verder in deel 4.
Signed,
Synthia met een ‘S’
Recente reacties