Ken je dat, dat je alles al hebt wat (je dacht dat) je hartje begeert? Succesvol in je werk of wellicht zelfs onderneming, geroemd om de successen die je behaald hebt, en uiteraard liegen de cijfertjes op je bankrekening er ook niet om. Kortom: je bent welvarend. Maar toch mist er iets in je leven…
Het is heel normaal om te blijven verlangen naar dingen, want een mens is onderdeel van de natuur. Sterker nog, de mens ís natuur. En alles wat in de natuur leeft, groeit. Tenzij het dood is, maar zelfs dan vervormt het en maakt het weer een overgang naar of komt het samen met iets anders natuurlijks.
Change is inevitable
Verandering is dus onontkombaar. Maar als een wezen dat bij bewustzijn is, kun je ervoor kiezen of dit inhoudt dat je ergens afscheid van neemt, dat het zorgt voor groei of zelfs beiden. Dit kan iets tastbaars zijn, maar het kan ook gaan om bepaalde gedachten, gevoelens of gewoonweg je levensstijl.
Voorbeeld
Ik kan me voorstellen dat dit allemaal misschien een beetje vaag klinkt, dus verduidelijk ik het graag met een persoonlijk voorbeeld:
Zeker 1,5 jaar heb ik ernaar uit gekeken om te emigreren naar Portugal. Ik voelde me ongelukkig in Nederland en naarmate de tijd verstreek, leek dit met de dag erger te worden. En toen was het eindelijk zover; de voorbereidingen waren getroffen en we gingen! Onderweg kon ik het nog niet eens beseffen en zelfs op de eerste dag van aankomst niet.
Ondankbaar?
Eerlijk gezegd was de hele eerste week eigenlijk best wel apart (lees mijn artikel: ‘Emigratie, het is geen vakantie’ voor een dieper begrip van deze ervaring). Ik had verwacht dat ik zielsgelukkig zou zijn, maar dat voelde ik niet. Daarbovenop voelde ik me zelfs ondankbaar, omdat dat gevoel uitbleef. Maar gaandeweg begon ik te merken dat ik in de praktijk leefde wat ik altijd heb gezegd: het geluk zit niet in het externe.
Stabiliteit
Op het moment dat ik dat besefte, kon ik ruimte maken voor de emoties die horen bij een verandering. Want daarbij komt ook loslaten. En loslaten is verbonden met afscheid nemen. Alles wat vertrouwd voor me was, liet ik achter me, vooral het materialistische. Maar dat was goed, want doordat al het externe even heel instabiel leek, weet ik nu hoe ik het geluk uit mezelf kan halen. Het enige waar namelijk stabiliteit in gevonden kan worden, is de connectie met jezelf.
Geluk
Doordat ik die connectie met mezelf heb ervaren, kan ik ook weer volledig de verantwoordelijkheid nemen voor mezelf. Verantwoordelijkheid voor hoe ik me voel, hoe ik het leven ervaar, maar ook hoe ik manifesteer en mezelf in de wereld neerzet. Ik weet wat ik wil, maar vooral waarom ik het wil. Niet omdat het mij gelukkig maakt, maar omdat het bijdraagt aan het behoud en de groei van mijn gelukkige staat van zijn, op alle vlakken in het leven.
Hoe dan?
Als zelfbeeld- en bewustzijnscoach, waarbij ik mijn eigen ervaringen kan meegeven aan mijn cliënten. Maar natuurlijk ook als schrijfster, als redigeerster, als moeder, etc. Het maakt eigenlijk niet uit, want dat zijn allemaal labels gebaseerd op dingen die ik doe. Alleen ze definiëren niet wie ik in de essentie ben. Want wie ik in de essentie ben, vanuit daar vloeien al mijn creatieve handelingen en interacties.
En nu jij weer…
Wie ben jij? Wat wil jij? Wat geeft je dat gevoel van blijvende vervulling? Ik kan je helpen met het vinden van antwoord op deze vragen, mits je je durft open te stellen voor jezelf… Neem in dat geval gerust contact met me op voor een relaxed kennismakingsgesprek.
Recente reacties