Er zijn momenten dat ik vergeet wie ik ben. Wat ik waard ben. Waar ik toe in staat ben. Soms zijn het zelfs hele dagen waarop ik me niet meer kan herinneren hoe ik mezelf ook al weer wilde zien. Ik heb geleerd dat het helpt om dit gewoon te benoemen. Gewoon toegeven dat ik 'even niet lekker in mijn vel zit'. Dat ik mijn eigenwaarde eventjes niet meer zie. En dat ik niet van mezelf hoef te verwachten dat het plotseling opgelost is, maar dat ik mag voelen waar het nou vandaan komt. Wat voor geloof heb ik vastgehouden ín mezelf óver mezelf dat niet meer past bij wie ik ben geworden? En sterker nog, bij de persoon die ik mezelf heb voorgenomen om te zijn?
Laten we eerlijk zijn, iedereen ervaart weleens onzekerheid op het ene of andere gebied. Waarom is dat eigenlijk? Ik heb me lang bezig gehouden met deze vraag, zowel bij mezelf als bij cliënten. Ik kwam erop uit dat het van die denkbeelden zijn die je gewoonweg blokkeren in het nemen van een stap die eng lijkt. Om het leven te leiden dat je wenst te leiden. Over het algemeen zijn deze gedachten gevormd door uitspraken van andere mensen die je je eigen hebt gemaakt. Ik adviseer vaak om even de confrontatie aan te gaan met die onzekerheden, die angsten. Want door even door de blokkade heen te breken en het uit te spreken, komt men er vrijwel altijd achter dat het wel meeviel.
Het lijkt vaak erger dan dat het is.
Self-empowerement
Nou moet ik bekennen, ik ben omringd door een liefdevol gezin dat me vaak helpt herinneren wie ik écht ben, omdat zij me zo hebben gezien en meegemaakt. Dus mede doordat zij het beeld vasthouden van mijn authentieke zelf, kan ik ook weer mijn weg terugvinden naar mezelf. Het doet me goed dat ik dat weet. Want soms kan ik nogal veel van mezelf eisen. Hierdoor verwar ik 'zelf doen' nog weleens met 'alleen doen'. Dat is wat in mijn beleving het verschil veroorzaakt tussen 'alleen' en 'eenzaam'.
Als ik aangeef dat ik iets zélf wil doen, heb ik het soms nodig om alleen te zijn om mijn gedachten en gevoelens wat ruimte te geven. Door te schrijven gaat dat vaak vanzelf. Andere momenten kan het weer fijn zijn om even met iemand te praten (meestal mijn partner Javier). Iemand die luistert terwijl ik ratel, en op de juiste momenten de juiste verdiepingsvragen stelt. Ik vind het altijd het fijnst om zelf tot inzichten te komen in plaats van dat iemand het mij vertelt. Ik bepaal zelf wat ik nodig heb om me te kunnen uiten, om helderheid te krijgen en me daardoor beter te gaan voelen. Dat gevoel van self-empowerement zorgt ervoor dat eenzaamheid verdwijnt, omdat ik kan bouwen op mezelf.
Doorbraak
Want ja, zelfvertrouwen, wat is dat eigenlijk? Vertrouwen in jezelf? Of op jezelf? Vertrouwen dat je in staat bent om te realiseren wat je wilt, zonder al die denkbeelden waarmee je jezelf tekort kunt doen. Eerlijk, de reden dat mensen vaak onzeker zijn, is omdat ze teveel gefocust zijn op wat anderen van hen vinden. Maar is dat echt belangrijk om mee te nemen in het behalen van jouw doelen? Om erdoorheen te breken, kun je jezelf afvragen wat nou zwaarder weegt: het principe dat je jouw dromen waarmaakt en volop kunt genieten van wie en waar je bent, óf je druk maken om wat je denkt dat je niet kunt? Of om hoe je eruit ziet?
Durf jij?
Ik weet zeker dat jij beschikt over grote potentie en stiekem weet jij dat zelf ook. Ergens diep van binnen weet je dat je best wel mooi, best wel slim en best wel liefdevol bent. En dat is nog zacht uitgedrukt. Wat houdt jou tegen om jouw volle potentie te benutten? Durf jij toe te geven wat jij eng vindt? Sterker nog: durf jij te kijken naar een manier om dat te overwinnen, zodat je op volle kracht kunt manifesteren? Ik zou je kunnen begeleiden hierin. Neem gerust contact op voor een vrijblijvende kennismaking via een intakegesprek.
Recente reacties