• (+31) 85 792 0492
  • info@interamb.com

7 manieren hoe Suriname haar potentie kan benutten

Op 9 augustus van dit jaar vierde Singapore haar 50e onafhankelijkheid. In die periode is deze stadstaat van een nietszeggend vissersdorp uitgegroeid tot een van de welvarendste landen ter wereld. In de Global Competitiveness Index 2015-2016 van het World Economic Forum staat Singapore op de 2e plaats – onder Zwitserland- van de meest concurrerende economieën ter wereld en aan kop van de Aziatische economieën. Stanley Rakhelawan deelt hoe Suriname zeven ontwikkelingsstrategieën kan toepassen voor een hogere welvaart.

Strategische opgaven

Ik identificeer in de context van ontwikkelingen in Suriname een zevental strategische opgaven. Deze zijn:

– Investeren in 21Th century skills zodat op termijn human capital wordt gecreëerd om ontwikkelingskansen te kunnen benutten;

– Onderzoeken, ontwikkelen en benutten van de diversiteit van de Surinaamse bevolking als kracht om tot een welvarende samenleving te komen en gebruik het “Surinaamse model” van samenleven als “exportproduct” voor andere Multi etnische samenlevingen;

-7 speerpuntsectoren in de Economie (Olie, Goud, Hout, Ecotoerisme, Landbouw, ICT en SME/Social Enterprises) bepalen en investeringen en kennisontwikkeling op de hele keten van deze speerpuntsectoren concentreren;

– Opzetten van een apart ministerie van Ecologie en Duurzaamheid die de verantwoordelijkheid krijgt om groene energie op te wekken (Zonne energie, waterkrachtcentrales, windmolens etc.). Energie die in toenemende mate nodig zal zijn voor de eigen economische ontwikkeling; daarnaast zal dit ministerie werk moeten maken van milieu bewustzijn en milieu educatie en een goed monitoringsunit moeten hebben om de ecologische rijkdommen waar Suriname over beschikt duurzaam te exploiteren;

– Een veiligheidsagenda opstellen en investeren in het garanderen van zowel de nationale als internationale veiligheid. Grensoverschrijdende criminaliteit is niet alleen een gevaar voor het democratisch bestuur en de instituties, maar het is ook van invloed op het veiligheidsgevoel van burgers en tevens van invloed op het investeringsklimaat;

– Ontwikkelen en implementeren van een masterplan voor digitalisering “Van isolement naar rendement” op basis van publiek private samenwerking. Dit masterplan voor digitalisering moet leiden tot het daadwerkelijk ontsluiten van alle facetten in de samenleving. Een optimaal infrastructuur voor digitalisering zal een enorme boost geven aan allerlei vormen van ondernemendheid. Dit is wat anders dan ondernemerschap. Er heerst nu in verschillende geledingen van de samenleving een afwachtende houding, van initiatiefloosheid. Dat kan met een dergelijk masterplan doorbroken worden;

– Creëer één National Resources Development Fund waarin jaarlijks een bepaald percentage van de opbrengst uit een sector wordt gefourneerd. Er is voldoende talent; alleen krijgt niet iedereen dezelfde kansen. Daardoor gaat er veel talent verloren. Uit dit fonds zouden jaarlijks beurzen beschikbaar gesteld moeten worden aan talentvolle jongeren uit kansarme milieus. Dat gebeurt nu maar mondjesmaat waardoor er geen massa van talentvolle mensen worden gekweekt. De middelen uit dit National Resources Development Fund kunnen ook benut worden om kwalitatief hoogwaardige publieke voorzieningen te creëren. Daarnaast zou het geld uit dit fonds geïnvesteerd moeten worden in moderne schoolgebouwen, culturele centra en musea, van herstel van cultureel erfgoed tot sportfaciliteiten. Alleen op deze wijze komen de opbrengsten van de natuurlijke hulpbronnen ten goede komen aan alle Surinamers.

Potentie Suriname

Suriname heeft de potentie om zich te ontwikkelen tot het Singapore of Dubai in de Amazone-delta. Om een dergelijk welvaartsniveau te bereiken is echter nog een lange weg te gaan. Om die lange weg af te leggen, zal men wel een eerste stap moeten zetten. De viering van 40 jaar republiek Suriname op 25 november is een geschikt moment voor die eerste stap. Dan zouden we misschien al in 2040 een meer positieve balans kunnen opmaken dan waar ik dit artikel mee begon.

Drs. Stanley A. Ramkhelawan, Arbeidsmarktstrateeg in de Drechtsteden