Als vrouw zijnde nemen we van nature nou eenmaal veel hooi op onze vork. Hoe deze hooi op onze vork terecht komt is één ding, maar ervan afkomen is een ander. Je niet overweldigd voelen door alle elementen van het vrouw zijn is lastig genoeg zonder voor het ondernemerschapsleven te kiezen, terwijl je acht maanden zwanger bent. De onzekere tijden als moeder en ondernemer heb ik nu bijna een jaar ervaren en dit is wat ik ervan heb geleerd.
Moederschap en ondernemerschap
Waar dacht ik aan? Beide taken: Moederschap en ondernemerschap waren voor mij totaal onbegonnen grond. Terwijl de één zei dat je juist zeeën met tijd hebt, aangezien een baby veel slaapt, vertelde de ander juist dat je nooit meer rust zal hebben voor de rest van je leven. Ik neig zelf naar de tweede stelling. Ja, een baby slaapt veel. Maar juist op die momenten moet je extra hard trekken aan het ondernemerschap. Naast al die andere taken die wij vrouwen ons bewust of onbewust eigen hebben gemaakt: de was, koken, schoonmaken, boodschappen doen en ergens daartussen tijd vinden om jezelf enigszins presenteerbaar te maken naar de wereld, komt dit er ook nog bij.
De vraag waar ik nou eigenlijk in godsnaam mee bezig ben, heeft dan ook vaak door mijn hoofd gespookt. Hoeveel blogs heb ik wel niet gelezen waarin stond: “Planning is je beste vriend”, “Structuur is de enige manier”, “Bouw een Support Systeem op”. Allemaal leuk en aardig en absoluut waar. Maar wat nou als je helemaal niet van plannen houdt? Als je het helemaal niet leuk vindt om afhankelijk te zijn van structuur, regelmaat en reinheid? Oeps.. dat komt uit een baby boek.
Planning is een must
Wat ik bedoel te zeggen is dat planning absoluut een must is. Het liefst zo ver mogelijk vooruit. Maar daarvoor moet je wel een beetje flexibel kunnen zijn, een go-with-the-flow mentaliteit hebben en het niet erg vinden afhankelijk te zijn van anderen. Zoals je misschien begrijpt, dit zijn drie kwaliteiten die ik nog moet ontwikkelen. Al jaren schrijf ik flexibiliteit op als één van mijn zogenaamde sterke punten op mijn CV, maar pas na het krijgen van een kind begreep ik wat dat nou echt inhield. En nee, flexibel ben ik (nog) niet. Althans niet vrijwillig. Met een kind heb je namelijk weinig keus op dat gebied. Op elk gebied wat dat betreft. Bizar dat iets van nog geen 50cm lengte even je leven binnenstapt en zegt: ''en nu mag Ik!'' Gelukkig heb ik wel een support systeem om mij heen gebouwd, al is het grootste gedeelte van mijn familie in Nederland.
Maar zelfs dan, als je ook maar het idee hebt dat de geplande zaken voor de week goed gaan, verandert alles in één keer en kan je weer opnieuw met je agenda in de hand en manlief aan de keukentafel, plan B, C of zelfs D uitschrijven. Zelfs als je over de eerste schok heen bent en eigenlijk wel verdomd trots op jezelf bent voor de keuzes die je hebt gemaakt, en dat je kleintje nog steeds in leven is en gezellig alles bij elkaar lacht, danst en poept, komt daar Super Mom. Dit kan iedereen zijn: een vriendin, een celebrity of die vervelde oudtante. Er zal iemand in je leven komen en je binnen luttele secondes van je zelf gebouwde voetstuk aftrappen. Klassieke zinnen als: “oh.. mijn zoon sliep al vanaf week 2 de hele nacht door”, “Mijn dochter eet alleen organisch, zelf gemaakte papjes” of “Mijn zwangerschapsgewicht was er binnen 3 maanden al af”.
Keuzes
Mijn advies is om er vooral niks van aan te trekken, al klinkt dat makkelijker dan gedacht. Het leven dat je leeft en de keuze die je maakt zijn van jou. Jij bent de enige die jouw leven leeft. Soms is het belangrijk om alle ruis even te stoppen en stil te staan bij wat je allemaal bereikt hebt op een dag. Wellicht is het dat 'Miss Super Mom' waarschijnlijk haar eigen onzekerheid alleen maar aan het weg-kletsen is. Het leven als vrouw is al moeilijk genoeg, maar tegenwoordig is mijn lijstje lang: Moeder / Stiefouder/ Getrouwde Vrouw / Entrepreneur/ Content Writer / Digital Marketing Specialist en Afstuderend Hbo’er . ''Wat nemen die scripties tijd in beslag he?'', hoor ik mezelf denken.
Het is echt een gevecht van balans. Zeker als je verschillende kanten op getrokken wordt en er ook nog verwacht wordt dat je er super uitziet, elke avond eten op tafel moet staan, de was op tijd gedaan is en je ook een druk sociaal leven erop na moet houden. En om eerlijk te zijn, al mag dat soms niet altijd lukken, krijg je sowieso een pluim voor de inzet en ben je eigenlijk gewoon een top wijf. Laten we eerlijk zijn… Zou een man dit ook aankunnen?
Recente reacties