Vandaag heb ik eindelijk een open sollicitatie gestuurd naar het ministerie van VVRP in Curaçao. Ik vind het heel spannend want er was mij eigenlijk verteld dat ik moest wachten op het verschijnen van advertenties in de kranten. Maar omdat ik weet dat er veel vacatures zijn, leek het mij wel gepast om het op deze manier te doen. Elke normale organisatie kan omgaan met open sollicitaties, dus waarom dit ministerie niet?
Toekomst opbouwen
Mijn hele toekomst hangt er van af en dat vind ik spannend. Zal het me lukken om weer een toekomst op te bouwen op het eiland waar mijn kinderen wonen? Ik kijk ernaar uit om weer te genieten van de kleinschaligheid, mensen kennen van dichtbij, samen naar het strand en happy hours. En natuurlijk heb ik ook heel veel zin om me weer te storten op de opgaves van ruimtelijke ontwikkeling, onderhandelingen met projectontwikkelaars en ondernemers, helpen het leefklimaat op het eiland te verbeteren.
Tegelijkertijd heeft zich in Nederland ook een kans voorgedaan. Door mijn werk voor het evenementenbureau Building Events kan ik meer schrijfwerk gaan doen. Interviews houden met ondernemers voor de nieuwsbrief van het Breda Business Plaza, een community van ondernemers die graag zaken willen doen met de buurman. Ik heb al een paar interviews gedaan die goed ontvangen werden. En toen mocht ik mij gisteren ineens presenteren als schrijfster. Ik had voor de gelegenheid een bedrijfsnaam bedacht, het Schrijfbedrijf, en dat sloeg aan. Nu ben ik dus bijna ondernemer!
Ik kan een concept gaan ontwikkelen voor mijn product, in welke vorm van schrijven ben ik het beste? Ik schrijf graag verhalen van andere mensen op, maar ik vind het ook eng. Ben ik wel goed genoeg? Is het geen grootspraak? Maar zeg, dit is een kans die ik met beide handen kan aangrijpen. Gewoon aan beginnen en geloven in mijzelf. Hoe start ik verder? Hoe krijg ik klanten? Waar zitten mijn klanten? Ik denk er al aan om magazines en bladen aan te schrijven, clubblaadjes en wijkkranten, hoewel daar natuurlijk niet veel geld in zit. Misschien kan ik ook wel voor websites schrijven, en biografieën. Tenslotte heb ik ook mijn eigen biografie geschreven en die wacht nog op publicatie.
Ook daar kan ik nu misschien werk van maken. Het is een boek dat vertelt over mijn meest spraakmakende periode op Curaçao, waarin ik de overgang maakte van Curaçao naar Nederland. Waarin ik veel mannen heb gekend, en op Campo heb gedanst, mezelf heb moeten blootgeven. Veel mensen hebben mij geholpen, terwijl ik in Nederland direct in de hulpverlening terecht kwam. Het verschil. En ook de reden dat ik nu terug wil. Wat er ook met mij zal gebeuren, op Curaçao is er altijd hulp voor handen, mensen hebben oog voor elkaars leed.
Interessante mensen
Zo kreeg ik in de laatste weken tijdens die moeilijke periode een huis aangeboden, waar ik gratis kon verblijven. Zonder tegenprestatie, alleen wat aandacht voor Axel van de benzinepomp op Barber. Ik sprak met interessante mensen in de snack en ontmoette een hele mooie man waar ik de liefde mee bedreef. Ik deed mijn wasjes, maakte eten en reisde elke dag met het busje naar Punda om in de bibliotheek te werken aan artikelen voor het Antilliaans Dagblad. Toen was ik ook al aan het schrijven, het heeft mij op de been gehouden.
Misschien kan ik gaan zoeken naar een uitgeverij op Curaçao, omdat er meer belang ligt op het eiland dan in Nederland om mijn verhaal bekendheid te geven. Het kan gaan over mijn bipolaire stoornis die kon gedijen in de gemeenschap van Curaçao, waarmee ik gewoon kon leven en werd behandeld als een normaal mens. In Nederland is alles veranderd in een ziektebeeld dat behandeld moet worden. En als ik iets wil is het acceptatie.
Het is tegelijkertijd wel spannend hoe ik mij ga voelen, want nu gebruik ik medicijnen en zal ik dat ook blijven doen op Curaçao. Verandert het mijn ervaring van het eiland? Zal ik geleidelijk kunnen afbouwen omdat Curaçao mij beter in balans houdt dan Nederland? Ik weet dat ik afhankelijk zal zijn van uitzonderlijke mensen maar juist daarvan zijn er zoveel op Curaçao. Het zal een kwestie zijn van uitproberen, ik zal moeten ervaren hoe het is om bipolair patiënt te zijn op Curaçao. Ik zal zeker aandringen op afbouwen, want ik weet dat mijn instabiliteit destijds heel veel te maken had met het feit dat ik geen huis had en geen inkomen. Dus die baan op Curaçao is voor mij de oplossing van veel problemen, niet in de laatste plaats mijn gezondheid.
Ik hoop dat de timing goed is, en dat ik mijn kans zal krijgen.
Recente reacties