Kan je als zachtaardig persoon toch succesvol worden als ondernemer? Een vraag waar velen een mening over hebben. Vooral kortzichtige mensen zijn snel met het beantwoorden van die vraag, want zachtaardigheid wordt toch gezien als teken van zwakte. Toch heb ik me tot nu toe staande gehouden en merken zowel mijn omgeving als ik zelf dat ik hierin gegroeid ben. Hoe ontwikkelde ik me van gevoelige jongen tot harde zakenman?
‘Je bent echt veranderd sinds je voor jezelf bent begonnen!’. Het is een zin die ik het afgelopen half jaar vaak heb gehoord. Vooral van mensen die me van vroeger kennen als een gevoelig persoon. Dat je bent zoals je bent, is iets wat je misschien niet kan veranderen, maar je leert steeds beter hoe om te gaan met bepaalde situaties. Zo heb ik situaties gehad waarbij dominante personen over me heen probeerden te lopen vanwege mijn van nature zachtaardig karakter. Dat is ook wat ik van die personen begrepen heb. Als zakenman en ondernemer leef ik in een harde wereld, waar je juist stevig in je schoenen moet staan om niet overlopen te worden.
Basis
Als kind was ik al een persoon met een sterk gevoel voor gelijkheid en rechtvaardigheid. Daar ben ik mee geboren en dat is zoals ik ben. Als kind leef je in onschuld en word je gevormd door het leven. Voor de een werkt dat goed, voor de ander wat minder. In de praktijk zie je dat we onze verwachtingen baseren vanuit ons eigen perspectief en dat we daardoor minder tot geen rekening met die van een ander. Om mensen te beïnvloeden moeten we dus aan verwachtingsmanagement doen.
Vroeger
Voorheen ging ik altijd uit van het positieve van een ander en in principe doe ik dat nog steeds, maar ik ben wel meer op mijn hoede dan voorheen. Zo weet ik dat ik bij het aangaan van een relatie, zowel vriendschappelijk als collegiaal, dat ik goed van vertrouwen ben totdat het tegendeel bewezen is. Dat heeft ook zijn gevolgen voor wat betreft het verwachtingsmanagement. Zo heb ik naar mensen in mijn omgeving ook een andere verwachting door een reeks van negatieve momenten en ervaringen. Wat doe je dan als zij hun leven en hun verstandhouding met je willen verbeteren?
Persoonlijk of zakelijk?
Zelf heb ik vergeven, maar niet vergeten. Niet omdat ik dat niet wil, maar omdat het kennelijk zo bij mij werkt. Het gevolg is dat mijn verwachtingen naar die personen zijn veranderd en dat als er een nieuwe situatie ontstaat die mij doet denken aan het verleden, ik reageer en voor mezelf opkom terwijl die persoon het eigenlijk goed bedoelt. Het duurde even voordat ik dat kon erkennen, maar het is en blijft een lerend proces. Op zakelijk gebied is dat helemaal een uitdaging, want je probeert persoonlijk en zakelijk van elkaar te scheiden. Zo moest ik laatst zakelijk een besluit nemen voor een beter resultaat, terwijl ik persoonlijk moeite had met degene met wie ik de deal moest sluiten.
Uitlaatklep
Als persoon willen we ons niets laten zeggen volgens Dale Carnegie, auteur van het boek ‘hoe je vrienden maakt en mensen beïnvloedt’. Ik ben het daar mee eens. Toch gebeurt het aan de lopende band in de praktijk. Zo ook als ik met mensen praat die dicht bij me staan en ze dingen toevertrouw als vriend of familielid. Het gaat dan niet zozeer om wat ik vertel, maar meer om te praten als uitlaatklep. Daarnaast is het moeilijk om te accepteren wat een ander zegt, als die zelf in gebreke blijft. Alsof een roker zegt ‘nee, je moet niet roken’. En dan kan je wel zeggen dat die weet wat het is en je daardoor goed kan adviseren, maar ik ben van mening dat als je iets niet goed vindt dat je er ook aan kan werken om ermee te stoppen. Het heeft met wilskracht te maken.
Wilskracht
Door die wilskracht is het me tot nu toe gelukt om me staande te houden in deze harde zakenwereld. Ook al zijn er soms tegenslagen en teleurstellingen die ik dan met naasten probeerde te delen en dan vanuit hun ook nog eens betweterige reacties moest incasseren. Ik ben er sterker van en harder door geworden. Dat herken ik ook bij anderen wanneer we een interview hebben met een miljonair of groot zakenman.
Actie!
Door het doen zal je leren. Zie het als een berg die je beklimt, waarbij je af en toe uitglijdt of je knie openhaalt. Het zijn fouten waar je ervaringen mee opdoet en doordat je door gaat groei je en word je sterker en zal je uiteindelijk die bergtop bereiken. Blijf dichtbij je jezelf door vast te houden aan je brandend verlangen van waar je mee bezig bent en zie het als iets waarmee je niet meer terug kan.
Recente reacties