**Oke, PostNL is misschien niet het grootste bedrijf van Nederland, maar behoort zeker wel tot de top van grootste bedrijven. Een historisch instituut en oud staatsbedrijf. Niet zomaar een organisatie waar je even manager wordt. Het koste Joaquin Urbina veel bloed, zweet en tranen om op dat niveau te komen. Des te mooier vindt hij het dat in zijn huidige rol anderen mag helpen en inspireren om ook hun ambities waar te maken. Ondanks tegenslagen en moeilijkheden.**
Joaquin Urbina is de zoon van een Spaanse vader die als gastarbeider in 1975 naar Nederland kwam en daar de Nederlandse moeder van Joaquin ontmoette. Joaquin groeide op in Amsterdam-West en had zijn eerste fulltime baan op 16-jarige leeftijd. Vandaag de dag is Manager Diversiteit & Inclusie bij PostNL, echtgenoot en trotse vader van een dochter van 7 en een zoon van 5. Met name de functie is iets waar hij van glundert. ‘Het is me niet aan komen waaien en ik zie het als eer om te mogen vervullen!’.
**Het gaat niet om kleur**
Bij veel mensen roept dit vragen op, maar voor Joaquin is het heel simpel. Hij vindt mensen en hun verschillen leuk, waardoor de rol van Manager Diversiteit & Inclusie hem op het lijf is geschreven. ‘Van kleins af aan weet ik niet beter of de wereld waarin ik leef is divers. Mijn vriendjes en vriendinnetjes waren Mo, Ilonka, Appie, kleine Dennis, grote Dennis, Fatima en Melvin.’. Dat is een behoorlijk diverse samenstelling van culturele achtergronden, maar toch waren ze daar nooit zo mee bezig, aldus Joaquin. Het ging er dat je iemand beoordeelde op de persoon die hij of zij was.
**Talenten**
Joaquin moest op 16-jarige leeftijd van school af omdat hij 2x was blijven zitten in de 3e klas van de MAVO. Zijn vader zei: ‘Niet leren?! Dan ga je werken!’. Zijn zomerbaantje als vakkenvuller bij de Albert Heijn werd uiteindelijk een leuke, vaste, fulltime baan met leuke collega’s. ‘Ook topcomedian Roue Verveer heeft in dit filiaal gewerkt!’. Joaquin werd er uitgedaagd om het beste uit zichzelf te halen. Nog belangrijker misschien is dat hij er ook zijn talenten leerde kennen…
**De wortel van multicultureel leiderschap**
Na 2 jaar kreeg Joaquin de leiding over een team, wat hem op natuurlijke wijze erg goed afging. Hij was sensitief, wist mensen enthousiast te maken en werkte zelf ook bikkelhard. Een combinatie die ertoe leidde dat mensen graag met en voor hem werkten. Na 5 jaar ging Joaquin in een ander filiaal werken en kwam zo in een deel van Amsterdam terecht, waarmee hij niet zo bekend was. Amsterdam-Oost en nog specifieker… De Transvaalbuurt. Een buurt die zich kenmerkte door criminaliteit, waaronder inbraken en winkeldiefstallen, maar ook dealen en alles wat er tussenin hangt. ‘Het was een moeilijke buurt om in te werken, want je wordt gezien als winkelier en wordt op de proef gesteld.’. Hetzelfde gold voor de mix van culturele achtergronden in zijn team.
**Gerelateerd**: [Zlatan Ibrahimovic, ondernemer van de straat](http://www.internationaalambitieus.com/blog/post/zlatan-ibrahimovic-ondernemer-van-de-straat)
**Mixen doet wonderen**
Toen Joaquin net begon in het nieuwe filiaal werkten er met name Marokkaanse collega’s in een relatief dominante Turkse gemeenschap. Hij merkte dat door de mix te zoeken tussen Turks, Marokkaans, Nederlands en Surinaams en ook nog te kijken naar de verhouding tussen man en vrouw, dat er een ontzettend goede sfeer en energie in het filiaal ontstond. ‘Er was veel verschil, maar daardoor ook geen dominante aanwezige groep met als gevolg dat we binding kregen door hetzelfde doel voor ogen te houden: elke dag weer opnieuw het neerzetten van een superwinkel voor onze klanten’. Het resultaat van deze aanpak was dat de financiële resultaten verbeterden, het ziekteverzuim nihil was en dat iedereen ontzettend veel plezier in het werk had. ‘Dat was het belangrijkste en we leerden ook nog ontzettend veel van elkaar’.
**De postbode komt eraan**
Na 12,5 jaar te hebben gewerkt voor Albert Heijn werd het tijd voor wat nieuws. Joaquin maakte de overstap naar PostNL (toen nog TNT Post) in een leidinggevende rol bij de productievestigingen. Het eerste wat hem opviel was de homogene autochtone werknemerspopulatie. ‘Veel oudere blanke mannen die al lang bij het bedrijf zaten’. Toch slaagde Joaquin erin om men in beweging te krijgen. ‘Uit mijn sensitieve kant blijkt dat ik mensen goed kan aanvoelen’.
**Ontwikkelen**
De rol als Change Manager lag Joaquin wel en hij besloot om een opleiding organisatiepsychologie te volgen. Een opstap voor werktrajecten in het teken van gedragsverandering, waar hij ook vele trainingen voor heeft gegeven. Joaquin is daarom ook de AH dankbaar voor de kansen, de interne opleidingen en de ontwikkeling die hij heeft mogen doormaken. Op zijn 28e als manager teams leiden tussen de 80 en 120 personen. Een prestatie waar hij erg trots op is.
**Manager Diversiteit & Inclusie**
Toen het tijd werd voor de volgende stap is Joaquin gaan uitstippelen wat hij kon, wist en leuk vond. Een leidinggevende rol met mensen in een corporate omgeving met veel verantwoordelijkheid en invloed. Alsof het zo heeft moeten zijn kwam zijn huidige functie voorbij, waarmee hij direct affiniteit had als biculturele man die opgroeide in een diverse samenleving. Joaquin ziet de diversiteit terug op de productlocaties, maar nog onvoldoende op seniormanagement –en stafniveau. Hetzelfde geldt voor de top van het bedrijf, aldus Joaquin.
Dit was het verhaal van hoe Joaquin zijn uitzichtloze situatie heeft omgebogen en er succesvol mee is geworden. Hij heeft nog een 2e verhaal om te vertellen over Diversiteit. Binnenkort volgt dat artikel op IA!
**Gerelateerd**: [De overeenkomst tussen Idris Elba en Nelson Mandela](http://www.internationaalambitieus.com/blog/post/de-overeenkomst-tussen-idris-elba-en-nelson-mandela)
Recente reacties