Suriname is op 25 november 2015 40 jaar onafhankelijk. Er zijn vele feesten en andere bijzonderheden, maar in dit artikel gaat het over de man die als laatste minister-president van de kolonie Suriname diende. Volksjongen Johan Adolf Pengel bereidde zijn kroonsprins Henck Arron voor om de Surinaamse toekomst. Daar gaat de theatervoorstelling over die op 11 november van start gaat in Schouwburg Almere, waarna de voorstelling vervolgens in Lelystad, Den Haag en Amsterdam is te zien. Welke les leren we van carrière en ambitie in de politiek?
Het verhaal betreft een politiek-maatschappelijk geëngageerd theaterstuk over de bekende Surinaamse politicus en vakbondsleider in de jaren '60: Johan Adolf Pengel. Het verhaal gaat over hoe Jopie zijn kroonprins Henck Arron voorbereidt op de Surinaamse toekomst. Een toekomst waarin eenheid in verscheidenheid als in een soort van blauwdruk gegoten moet worden.
Die ene uitspraak
Wacht even, wees gerust, alles komt terecht!’ was de prominente uitspraak van Pengel waarmee hij zijn politieke carrière begon, maar het vormde tevens een vloek aan het einde van daarvan. De man naar wie de Surinaamse luchthaven is vernoemd was van 1962 tot 1970 voorzitter van de Nationale Partij Suriname. Daarvoor was hij minister-president van de kolonie Suriname. Op het Vrijheidsplein in Paramaribo staat een behoorlijk statuut als eerbetoon voor JAP, een andere bijnaam van meneer Pengel.
Gerelateerd: Sayed Goerdin: de kwaliteit van leven ligt onvoorstelbaar hoog in Suriname
Van volksjongen tot president
Zijn geruststellende woorden wierpen een schaduw op zijn politieke carrière. Van geruststelling was slechts sprake op momenten dat hij terugkwam van besprekingen uit Nederland met een zak geld. De eerste echte zwarte volksjongen, die het schopte tot het hoogste Surinaamse politieke ambt, had zijn hele zittingsperiode ook nog last van het lichtgekleurde tot witte establishment. Huidskleur bepaalde toen hoe hoog men op de maatschappelijke ladder kon klimmen. Het zwarte volksbewustzijn was latent, om niet te spreken van totaal afwezig.
Prins Arron
Sinds de jonge ambitieuze Henck Arron, kroonprins van Jopie Pengel, zijn zinnen gezet had op onafhankelijkheid van Suriname, klampten Jagernath Lachmon en zijn Hindoestaanse partij VHP, zich nog steviger vast aan de borsten van Nederland en dan in het bijzonder het koningshuis. Volgens Arron was de tijd rijp voor de Surinaamse onafhankelijkheid en waren de omstandigheden gunstig, inclusief voor een politieke comeback van Jopie. Of wilde hij toen zelf het roer overnemen? Wat is de prijs voor onafhankelijkheid? Is het in geld uit te drukken of misschien zelfs in mensenlevens?
Gerelateerd: Wat is de houdbaarheid van de Surinaamse Diaspora
Strijd tussen leraar en leerling
Henckie nodigt zichzelf uit om, onder het mom van bijpraten met zijn goeroe Jopie, de politieke situatie met betrekking tot zelfstandigheid van Suriname te bespreken. In een ideologische discussie over onafhankelijkheid tussen de jonge politicus en de oude bijna uitgebluste premier Jopie Pengel schuwen zij elkaar en de confrontatie niet. Jong en ambitieus versus oud, bijna uitgerangeerd en conservatief.
Actie
Kom en bezoek dit theaterspektakel die de geschiedenis qua verbinding tussen Nederland en Suriname goed weergeeft. Jopie wordt gespeeld door Frank Wijdenbosch en Henkie door Sergio IJssel (ook wel bekend van de politieserie ‘Flikken’). Mike Ho Sam Sooi werkte als regisseur samen met schrijver en producent Stuart Rahan. Klik hier voor de speellijst.
Gerelateerd: 'Je moet een duidelijk doel voor ogen hebben, flexibel zijn, niet snel opgeven en vooral genieten van het land'
Recente reacties