• (+31) 85 792 0492
  • info@interamb.com

Hoe populisme voor een ‘whitelash’ heeft gezorgd

Het is nu bijna twee weken geleden sinds Donald Trump verrassend verkozen is als president van de Verenigde Staten. Dit tot grote shock van een heleboel mensen. Hoe heeft dit toch kunnen gebeuren? Wat staat ons nu te wachten met Trump als nieuwe wereldleider? Is het echter wel zo verrassend dat Trump is verkozen of is hier een logische verklaring voor? Gezien de vooruitgang in de westerse wereld op het gebied van culturele acceptatie en integratie is ook deze gebeurtenis te scharen onder het begrip ‘twee stappen vooruit, één stap achteruit’. Hoe kunnen (culturele) diversiteit en acceptatie toch groeien ondanks deze presidentiële teleurstelling? Het kiezen van Donald Trump is volgens CNN commentator Van Jones het meest recente voorbeeld van een whitelash

 

Wat mij positief opvalt, is dat er de laatste tijd diversiteit zichtbaar in de media is. Zowel in Nederland als in Amerika wordt er onder andere in de media steeds meer aandacht aan culturele diversiteit besteed. Uiteraard is niet iedereen even positief over de mate van verandering. Men is vooral niet positief als er een gedeelte van de eigen cultuur moet worden opgegeven om de ander te accommoderen, wat eigenlijk ook logisch is. Dit is een probleem wat progressie met zich meebrengt. Historisch gezien komt er vrijwel na iedere periode van progressie van een etnische minderheid in de westerse wereld een ‘whitelash’.

 

 

Een maatschappij heeft als het ware een bepaalde sociale rek die andere etnische groeperingen in staat stelt veranderingen teweeg te brengen in deze maatschappij. Zodra de sociale rek eruit is, zal de gevestigde orde van zich laten horen en wordt er al snel een radicale keuze gemaakt die de progressie volledig de kop in lijkt te drukken. Sociale rek duurt meestal een paar jaar. Het enige voordeel is dat sociale rek zichzelf op den duur altijd op weer herstelt. Voordat het zich herstelt, is er echter wel het een en ander te doen voor de bevolking.

 

 

Racist

 

Het woord racist is waarschijnlijk in de top drie van woorden die in 2016 is gebruikt. Houd je bijvoorbeeld niet van een bepaalde film of serie met een overweldigend aantal mensen van een andere etnische achtergrond dan waar jijzelf toe behoort, word je al snel als racist bestempeld. Heb je kritiek op een andere etnische bevolkingsgroep, ben je racist. Nog even en je wordt al als racist bestempeld als je aangeeft wit of zwart als kleur niet mooi te vinden.

 

Men is het zat om te worden verteld wat men wel en niet moet doen en accepteren. Het maakt niet uit of dat nou in de verkiezingen is, knielen tijdens het volkslied of het steunen van een impopulaire mening. Ondanks dat de inmiddels afgelopen presidentsverkiezingen een strijd was tussen twee partijen die je liever niet in het Witte Huis wilt zien, is er een conclusie uit gekomen. De media hadden een sterk aandeel in het eindbesluit. De afgelopen tijd kwam Donald Trump steeds negatief in het nieuws, terwijl men als het ware werd gedwongen om voor Hillary Clinton te kiezen. Als je niet voor Hillary Clinton zou kiezen, zou je een racist en seksist zijn en de volgende revolutionaire stap in het presidentschap in de weg staan. Mensen hadden er genoeg van om een stempel te krijgen en deden precies het tegenovergestelde. Ze kozen toch voor Donald Trump. Het is op een bepaalde manier knap dat Trump is verkozen ondanks alle kritiek in de media.

 

 

Nederland

 

In Nederland hebben wij onze eigen ‘baby Trump’ die met ongeveer dezelfde uitingen als zijn Amerikaanse broer bekend staat in ons land en daarbuiten. Voor iemand die heel veel roept, blijft hij nog akelig lang relevant. Na de Brexit en de verkiezing van Donald Trump kan het zomaar zijn dat het whitelash domino-effect zich ook in Nederland gaat laten zien. Als Geert Wilders meer macht krijgt in de regering, zullen we dat te danken hebben aan degenen die tegen progressie zijn. Althans, degenen die vinden dat de sociale rek zich wel genoeg heeft laten zien.

 

Het is ook typisch het populisme in de uitspraken van Wilders waar kiezers door verleid worden. Ik zou ook stemmen op iemand die aangeeft de eigen risico af te schaffen, de huur te verlagen, lagere inkomstenbelasting in te voeren en de motorrijtuigbelasting te halveren. En ik heb niet eens een auto! 

 

Iedereen die een beetje hersens heeft, zal zich hopelijk afvragen, ‘what’s the catch’. Waarom zou ik een halve goudmijn krijgen alleen omdat je weet dat ik dat wil horen? Er is altijd wel een adder onder het gras. Bij Geert Wilders komen wij daar vast pas achter wanneer het gif al door onze aderen giert.

 

 

Zwarte Piet

 

Sinterklaas is weer in het land. Jippie. Alsof het al niet erg genoeg is dat Donald Trump is verkozen, krijgen de pro-pieten en PVV weer de munitie die ze nodig hebben om de evolutie van tradities in Nederland verder een halt toe te roepen. Sinterklaas moet wel het meest volwassen kinderfeestje zijn, gezien de verbale en fysieke acties van iedereen boven de 18 jaar.

 

Amnesty International heeft zich zelfs bij de recente demonstratie in Maassluis uitgesproken over haar bezorgdheid bij de arrestaties tijdens de intocht van Sinterklaas.

 

Conclusie; een disproportioneel demonstratieverbod en onrechtmatige aanhoudingen. Benieuwd wat Aboutaleb, die zijn goedkeuring gaf, hierop te zeggen heeft. Dit is maar het begin als deze trend zich voortzet.

 

 

Toenadering

 

Het is nu eenmaal makkelijk te zeggen wat het volk wilt horen. Dat is de definitie van populisme. Naar mijn mening is dit ook de reden dat Trump uiteindelijk verkozen is tot president. De kunst van het populisme is de behoeftes van alle lagen in de bevolking in een plan te communiceren, deze op zo een manier presenteren dat men ondanks hun bezwaren, toch tot inkeer komt en het plan omarmt. De noodzaak is nu om nader tot elkaar te komen, niet om muren te bouwen voor degenen die wij niet mogen. Wij waren nog lang niet aan het echte verbroederen toegekomen of de uitgestoken handen zijn weer tot gebalde vuisten gevormd dankzij de ontwikkelingen van de afgelopen tijd. Er zullen in iedere gemeenschap mensen zijn die ergens fel voor en tegen zijn. Dat is normaal. De truc is om daar mee om te gaan als bevolking. In 'The Messy Truth' gaat CNN commentator Van Jones het gesprek aan met Trump voorstanders en hoewel ze het niet eens zijn met, elkaar komen ze toch vaak tot nieuwe inzichten. 

 

Tijdens deze sinterklaasperiode zullen wij traditiegetrouw in alle hevigheid verschillende meningen ervaren. Dave Chappelle gaf in zijn optreden in de meest recente ‘Saturday Night Live’ aflevering aan dat hij Donald Trump ondanks dat het niet zijn voorkeur was, toch geluk wenst en een kans geeft. Echter eist hij wel dat Trump de historische niet vertegenwoordigde bevolking in Amerika ook een kans geeft. Dit vind ik een mooie boodschap en ongeacht wie de volgende Tweede Kamerverkiezingen wint, druk ik ook de boodschap van Chappelle op het hart. Neem elkaar niet voor lief en geef elkaar een kans. Alleen op die manier kunnen wij vooruit.