• (+31) 85 792 0492
  • info@interamb.com

Koorts op Curaçao

Op 1, 2 en 3 september vindt de zevende editie van de Curaçao North Sea Jazz plaats. Juan Luis Guera, Lenny Kravitz, Tom Jones, Jamie Cullum, Michael Bolton, Anthony Hamilton, Chris Brown, allemaal op ons dushi Korsou. 

 

Je hoort iedereen over hetzelfde: “Wat ga jij doen?”, “Heb je je al ingelezen?”, “Weet je het al?”, “Heb jij al een kaartje?”, “En wat doe je donderdag?”, “Ben je woensdag bij Brakkeput?”, “En zaterdag bij Renaissance?”, "Heb je al gehoord dat er maandag gejammed wordt in Pietermaai?"  en ga zo maar door.

 

Genieten

Curaçao is wakker. Het gaat niet om verkiezingen, niet-doorberekende verhogingen van het minimumloon, zika of vluchtelingen uit Venezuela. Het gaat even om de kern: genieten. Een week lang on-Curaçaos genieten. 

 

Eigenlijk zijn we al wakker sinds 2 oktober 2015, toen de eerste namen bekend werden gemaakt voor het gratis concert op donderdag 1 september. Vanaf dat moment was CNSJ 2015 officieel afgelopen en keken we uit naar CNSJ 2016. 

 

Kaarten bemachtigen

Bezoekers aan North Sea Jazz betalen $195 dollar per kaart per avond. Bij aankoop van een passe partout, vrijdag en zaterdag, krijg je een kaart voor de donderdag gratis. De rest van de kaarten voor donderdag wordt gratis uitgedeeld aan de Curaçaose bevolking. Dit jaar gebeurde dat op 2 juli, de dag van de vlag, bij het buurtcentrum in Montana. En dat ging niet zonder slag op stoot. 

 

Ben Whiteman, onze premier, kon het namelijk niet waarderen dat er in Montana duizenden mensen uren in de rij stonden voor een kaartje voor North Sea, terwijl er bij de officiële viering van 2 juli op het Brionplein bijna niemand was. 

 

Daarnaast is het vanaf het moment dat de kaarten zijn uitgedeeld een drukte van jewelste op alle marktplaats-achtige fora. Mensen die achter het net visten gaan vol enthousiasme op zoek naar diegenen die enkel en alleen in de rij zijn gaan staan om hun kaart voor veel geld door te verkopen. En deze handel gaat door tot de dag van het concert zelf. Bedragen als 300 naf voor een gratis kaart zijn geen uitzondering. Berichten op de kaartjes zelf en Facebookberichten met dreigementen over boetes in geval van doorverkoop maken daar helaas ook geen einde aan. De verkoop gaat door. 

 

Om deze twee redenen wilde Fundashon Bon Intenshon, de organisatie achter Curaçao North Sea Jazz, eigenlijk stoppen met het gratis concert. Maar gelukkig lijkt dat te blijven bij een plan.  

 

Niet iedereen wil een kaartje (over)kopen. Er zijn ook honderden manieren om kaartjes te winnen. Simpelweg door je pinpas zoveel mogelijk te gebruiken, door deel te nemen aan radiospelletjes, door speurtochten te winnen… je kunt het zo gek niet bedenken of er zijn manieren. 

 

Gezien worden

Vorig jaar heb ik achter de bar gewerkt. Niet omdat ik geld nodig had of omdat ik dat per definitie leuk vond, maar omdat Juanes optrad, een van mijn helden. Bij gebrek aan een kaartje voor de donderdag was werken mijn plan B. Helaas stond ik zelf buiten gehoorafstand van zijn optreden achter een bar in de food court. Dus toen maar iets vaker naar het toilet gelopen ("sorry, blaasontsteking denk ik…") Gelukkig stond ik op de zaterdag bij het hoofdpodium, dus ik heb boven het geluid van de gillende tienermeisjes uit het concert van John Legend en Usher volledig mee gekregen. 

 

Jazz is niet alleen muziek. Misschien is de muziek zelfs bijna ondergeschikt. Het is vooral zien en gezien worden en netwerken, netwerken en netwerken. Er worden heel wat deals gesloten aan de bars of naast de stages. Dit gebeurt overigens vooral op de vrijdag en zaterdag. Waar je op donderdag nog vakantiegangers in hun zwembroek (serieus!) en op slippers ziet, ziet iedereen er op vrijdag en zaterdag tip top uit. De kappers en schoonheidsspecialisten maken overuren in de aanloop naar deze dagen. 

 

Dit jaar is het anders. Al vanaf 2 oktober roep ik dat ik naar Juan Luis Guera wil, een van mijn andere helden. Dus ik stond op die 2 juli in de rij bij het buurtcentrum. Voor dat concert van Juan Luis Guerra en Kassav’. Om half 8 ’s ochtends was ik present. Om 11.30 uur liep ik met mijn ticket het terrein af. Verkopen? Dacht het niet! Ik ga dansen!