Jawel…Je mag me feliciteren, want ik woon sinds 1 juni alweer drie jaartjes in het prachtige Suriname. Volgens sommigen ben ik nu de kritieke fase voorbij en heb ik de vuurdoop doorstaan. En een vuurdoop was het!
Ik kan het mij nog herinneren als de dag van gisteren; 1 juni 2013 pakte ik mezelf en mijn droom op en stapte in het vliegtuig op weg naar Suriname om “het” daar waar te maken. Suriname was Hot! De wereldmarkt schatte de grondstoffen (lees olie en goud) op de juiste waarde in en Suriname plukte daar gretig de vruchten van.
De economie was booming, de mensen waren tevreden met de behaalde (financiële) resultaten en er was dus geen vuiltje aan de lucht. En ik? Ik was redelijk tevreden over de gang van zaken. Het ene na het andere bedrijf nam mijn trainingen af en zo kon ik rustig aan mijn naamsbekendheid werken om later (in mindere tijden) daar op terug te kunnen valllen. Je leest het goed… Ik hield wel degelijk rekening met mindere tijden, omdat ik wist wat er in de wereld gebeurde en ik mij niet kon voorstellen dat Suriname daarvan gevrijwaard zou blijven. Ik ging de zaken in het mooie Suriname met een ietwat kritische bril bekijken en moest helaas tot de conclusie komen dat we met z`n allen onszelf te kort doen! Maar daar zal ik het de volgende keer over hebben. Dat beloof ik!
Verblijf Suriname
Terug naar mijn verblijf in het mooi Suriname en het realiseren van mijn droom.. Daar zat ik dan met mijn ouders op de bank. Heftig tikkend op mijn laptop. Blijkbaar zo heftig, dat mijn moeder mij op een gegeven moment vroeg: “zoon wat doe je toch?” Ik antwoorde met een gretige blik. “ Mam, zoals je weet ben ik hier gekomen met een missie! Mijn missie is om door middel van trainingen en coaching een positieve bijdrage te leveren aan het commerciële landschap van Suriname. Als ik dan toch bezig ben met mijn passie dan ga ik ervoor zorgen dat ik de beste word, en als dat niet mogelijk is, dan moet ik heel realistisch zijn en er voor zorgen dat ik één van de betere word! Mijn moeder keek me aan zoals alleen een bezorgde moeder dat kan en liet mij verder met rust. Ik kon mij haar bezorgdheid wel voorstellen. Temeer, omdat ze mij nog niet eerder zo expliciet mijn ambitie had horen uitspreken.
Dreamkiller versus Mindset
Na een maand intensief werken had ik mijn trainingsmateriaal af en zo trots als ik was kon ik niet wachten om het te presenteren aan de eerste groep deelnemers. Daar ging uiteraard een robuuste acquisitie aan vooraf en dus zette ik mijn beste beentje voor.
De volgende dag pakte ik de telefoon en gebruikte de beste Elevator Pitch die ik ooit in elkaar had gezet. Ik legde telefonisch uit wie ik ben, wat ik bied, hoe ik het doe en waarom ik zeker het overwegen waard ben.. De eeste reactie was een regelrechte teleurstelling: “Ik weet niet wie u bent! Het feit dat ik u niet ken, wil zeggen dat u te klein bent en dus niet relevant!”. Hij beëindigde het gesprek op een vrij ruige manier waar de honden geen brood van lusten. De eerste dreamkiller had ik te pakken en dat specifieke moment bracht mij weer even terug naar een half jaar voor mijn vertrek naar Suriname. In die periode vond ik het nodig om mijn droom met een stel negatievelingen te delen met als gevolg dat ik werd uitgelachen. Ze waren er heilig van overtuigd dat niemand in Suriname op mij zat te wachten en mijn Hollandse tongval ook niet echt bevordelijk zou zijn voor mijn succes in Suriname. Dit zijn vrij krachtige negatieve woorden, en je kunt je voorstellen dat als ik hier vatbaar voor was geweest, ik nooit naar het mooie Suriname zou emigreren om hier mijn geluk te beproeven. Het vereiste doorzettingsvermogen en lef om de successen te boeken die ik ver van te voren beoogde.
De nieuwe realiteit
Drie jaar verder zijn we in een nieuwe (wrange) realiteit beland. Suriname is van haar economische voetstuk gevallen en de euforie van toen heeft plaats gemaakt voor boosheid, paniek en teleurstelling. Devaluatie van de Surinaamse munt, mensen worden her en der ontslagen en men is het spoor bijster.
Ik kan je vertellen dat ik door de (commerciële) jaren heen behoorlijk wat mentale weerstand heb opgebouwd en ik mij mede daarom staande weet te houden in de huidige economische, uitdagende tijd van Suriname. Maar hoe meer ik om mij heen kijk en mijn oor te luisteren leg, des te meer ik tot de conclusie kom dat veel mensen zich geen raad weten met de nieuwe realiteit en op hun handen gaan zitten met de gedachte: “Ik wacht tot de situatie verbetert”. Men laat door passiviteit het zakelijk leven zo aan zich voorbij gaan. Die mensen zou ik graag een paar tips willen geven. De huidige economische situatie is er één die enorme kansen biedt en het vergt van alle Surinaamse ondernemers lef, doorzettingsvermogen en inventiviteit. We zullen met z`n allen uit een ander vaatje moeten tappen en onszelf een andere mindset moet aanmeten.
Ten eerste raad ik je aan om je 'Personal Brand' wat op te poetsen. Herdefiniëring van het merk IK. Personal Branding is niets meer en niets minder dan jezelf op een dusdanige manier als merk te presenteren dat je bij jouw doelgroep positieve associaties oproept.
Stel jezelf de volgende vragen:
• Wie ben ik?
• Wat kan ik?
• Wat zijn mijn sterk punten?
• Wat zijn mijn minder sterke punten?
• Wat is mijn passie
• Welke stappen onderneem ik nu?
• Hoe kan ik mij uitzonderen ten opzichte van de rest?
• Wat is mijn toegevoegde waarde?
Mensen jullie raden het al; het draait allemaal om een juiste attitude en mindset. Ben je een winnaar of juist een verliezer, ben je iemand die gaat meehuilen met de wolven in het bos of besluit je tegendraads de zaken te aanschouwen en aan te pakken? Ga je je toekomst laten bepalen door een stel dreamkillers die bang zijn voor groei en positieve veranderingen of ga je de uitdaging aan om die ene droom waar te maken ondanks de eventuele tegenslagen die op je pad zullen komen.
'Whether you think you can, or you think you can't–you're right.' ( Henry Ford)
The choice is yours!
Recente reacties