• (+31) 85 792 0492
  • info@interamb.com

Waarom Suriname geen Dubai, Nederland of Amerika kan worden

Suriname zal voorlopig niet de volgende Amerika, Nederland of Dubai worden. Hoe dat komt? In ieder geval niet door de regering. We kunnen er niet vanuit gaan dat de regering, zo een 100 man van assembleeleden, ministers en directeuren, de richting van Suriname bepalen. Dat moeten wij, het volk, zelf doen.

 

Kijk naar Amerika bijvoorbeeld. De presidentscampagnes van dat land, op die van Donald Trump na, zijn gericht op hoe Amerika nummer 1 moet worden. Amerika moet zichzelf beschermen tegen buitenlanders en zijn producten zelf produceren en exporteren en ervoor zorgen dat zijn product het beste is. In Suriname zijn we nog steeds bezig met buitenlanders zoeken die onze grondstoffen moeten komen halen en verkopen.

 

Nederland

Nederland is continu in ontwikkeling om zijn processen te verbeteren en efficiënter te maken. In Suriname moeten we nog ‘kom niet laat, kom op tijd’-campagnes lanceren. Daarnaast raken onze grondstoffen op. Wij stellen ons te afhankelijk op van externe partijen. We doen alsof we niet wisten dat Suralco zou volgen nadat Biliton ons gedag had gezegd. Nu doen we alsof we niet doorhebben dat IAM Gold, Surgold, Amazone Resources en andere multinationals zullen vertrekken als onze resources op zijn.

 

Dubai

Dubai kijkt naar mogelijkheden om zelf te exploiteren. Suriname kijkt naar mogelijkheden om buitenlanders hier te brengen om dat voor ons te doen. Wederom, we stellen ons afhankelijk op van multinationals. Alsof we niet doorhebben dat deze multinationals door Surinamers in productie gehouden worden, terwijl het management alleen uit ‘buitenlanders’ bestaat. Canada (IAMGold), Australië (BHPBiliton) en Amerika (Alcoa) trachten bestemmingen te worden die de wereld moet willen bezoeken. In Suriname zijn wij in ieder geval niet ons hoofd aan het breken over hoe wij één miljoen dollar per week kunnen opbrengen. Het excuus hoor ik al jarenlang; “we hebben geen kader”.

 

Cola

Laat me het simpeler uitleggen. Beschouw Suriname als een fles cola dat in 1975 is geproduceerd. Vanaf 1975 zijn er zeven periodes (1975-1980, 1980-1987, 1987-1991, 1991-1996, 1996-2000, 2000-2010,2010- 2015) geweest waarin het land werd geleid door zeven verschillende mensen. Zeven mensen die uit die fles hebben gedronken. Gaan we dan serieus de laatste persoon die eruit drinkt de schuld geven dat die het heeft opgemaakt? Of gaan we de schuld geven aan alle zeven waarom het nooit in hun ‘ik-kan-een-land-besturen’-verstand is doorgedrongen om zelf cola te produceren? Want dan kan iedereen daarna nog steeds ervan genieten… Het is niet #boutaschuld, het is niet #veneschuld, het is #onzeschuld.