In de wereld van het ondernemerschap zijn er allerlei ongeschreven regels. Er is geen goed of fout en er leiden meerdere wegen naar Rome. Interpretatie speelt daarbij een grote rol. Welke betekenis geven we aan woorden zoals businesspartner, samenwerkingsverband en co-foundership?
In de afgelopen drie jaar ben ik verschillende obstakels tegengekomen op dat gebied. ZZP’ers die individueel opereren en vooral samenwerkingen aan willen gaan, maar op het moment dat de samenwerking concreet wordt, er geen sprake van vereniging is. Vaak zie je dat de een meer 'in dienst' is of werkt van de ander. Zelfs als je een goede band of vriendschap hebt.
De basis
De kunst hierin is vooral duidelijkheid scheppen en goede afspraken maken. En vervolgens die afspraken naleven. Een samenwerking is in principe bedoeld als iets waarin je samen een doelstelling bepaalt en dat najaagt. Toch zie je in de praktijk breuken ontstaan omdat na verloop van tijd de afspraken bijvoorbeeld niet meer helder zijn of dat men zich er gewoon niet aan houdt. Bij samenwerkingen waarin de ene partij groter is dan de ander, ontstaan ook vaak scheve gezichten. Je merkt het aan de onvolwaardige behandeling bijvoorbeeld. Dat ze bij anderen hard lopen, maar jou vooral laten afwachten en soms zelfs helemaal niet reageren op mail of telefoon. Vaak zie je dat de andere partij het voor lief neemt uit angst dat ze de samenwerking kwijt raken. Maar is dat wel zo erg?
De grens
Als een dergelijke situatie ontstaat, kan men zich ook afvragen of het wel een partnership betreft. Als ondernemen vanuit je passie komt en je daar 24/7 mee bezig bent, dan is het haast een familiale betrekking. Hoe je met elkaar omgaat of met klanten, leveranciers en relaties is dan van cruciaal belang. Als je niet voor volwaardig wordt gezien of behandeld dan moet je op je strepen gaan staan! Je hebt dan zelfs kans dat de ander juist respect voor je krijgt.
De bedoeling
Alleen ben je sterk, maar samen ben je sterker. Dat motto heeft alleen waarde als je ook bereid bent je daarin te schikken naar elkaar toe. En daarin ben je zo sterk als de zwakste schakel. In een team waarin iedereen verantwoordelijkheden heeft, moet je van elkaar op aan kunnen. Wanneer iedereen maar zijn eigen gang gaat, wordt de groei geremd en daarmee ook de kans op succes. Soms word je op de proef gesteld wanneer er verleiding opspeelt, die eigenlijk alleen op de korte termijn wat oplevert. Maar wat als het achter de rug is? Dan moet je weer opnieuw beginnen. Voor sommigen is dit een vicieuze cirkel…
Het succes
Er is geen enkele succesvolle ondernemer die het succes alleen heeft bewerkstelligd. Je kan niet alles in je eentje doen, want het ondernemersproces is daar te complex voor. In het begin gaat het nog maar om te groeien, heb je meer mensen nodig. Dan moet je dingen uit handen geven. Als je echt goed bent, dan train je de mensen voordat je dat doet. Sales en marketing staat aan de basis van groei. 'Sales cure all' dus moet er verkocht worden. Echter, accountmanagers kunnen pas slagen als er voldoende leads zijn en daar is marketing voor nodig. Je wilt natuurlijk ook bijhouden wat er gedaan is, met wie er gesproken is, wat er is opgevraagd en verkocht. Dat vergt een goed crm-systeem. Alleen kom je ver, maar samen kom je verder. Wie heeft er sneller succes? Het team waarin de taken verdeeld zijn en waarin een ieder doet wat hij moet doen? Of de eenpitter die alles zelf moet in dezelfde tijd?
Actie!
Hoe denk jij over samenwerkingen of partnerships?
Recente reacties